The Library
Duchowe ja, Ponadosobowa Jaźń, nigdy nie zostało utracone. Zdarzyło się tak, że jego istnienie nie zostaje już dłużej rozpoznawane, przykryte mnogością myśli, pragnień i egocentryzmu.
14.22.3.1Nieuchronne jest nadejście dnia, w którym to pióro nie zostanie już nigdy wprawione w ruch i dlatego pragnę pozostawić, dla dobra tych, którzy przyjdą później, święte i uroczyste świadectwo, które odkryłem i którego jestem pewien, tak jak faktu, że nie jestem tym piórem które zapisuje te wersety - że istota łagodna, mądra, opiekuńcza i boska, którą ludzie nazywają Duszą, którą ja nazywam Wyższą Jaźnią, naprawdę istnieje we wszystkich sercach; dlatego każdy szukający, może ją odkryć ... Albowiem obecność najgłębszej, własnej boskości człowieka jest gwarancją, że musi on ją nieuchronnie odnaleźć.
14.22.3.2,... Z pewnością nadejdzie dzień, w którym każdy człowiek będzie musiał ugiąć kolano przed tą nieznaną Jaźnią i oddać każdą komórkę swojego mózgu, każdy płynący fluid swojego serca, swoją krew, w rozpoztarte jej ręce. Chociaż będzie się tego bał, chociaż będzie się wzbraniał przed porzuceniem tych starożytnych bożków, którzy tak długo trzymali go w więzieniu i dali mu tak niewiele w zamian, chociaż będzie drżeć, gdy strąci cumy i pozwoli swojej duszy odpłynąć powoli z żaglami ustawionymi na tą tajemniczą krainę, której azymut zna niewielu i której brzegów większość ludzi unika, a jednak uczyni to...
14.22.3.2,... Najwyższa Jaźń jest zawsze obecna jako najgłębsza i najprawdziwsza istota człowieka. Nie ma początku i nie ma końca w czasie i jej świadomość nie musi być rozwijana jako coś nowego, lecz świadomość człowieka, zdolna dostrzec Jaźń przechodzi swoją ewolucje w czasie i musi zostać rozwinięta do pewnego poziomu. Jej wszechobecność ponadosobowa oznacza, że każdy może ją osiągnąć tu i teraz. Nie ma potrzeby podróżowania gdziekolwiek lub do kogokolwiek ani czekania latami, aż nadejdzie odpowiedni moment. Na przykład każdy, kto uważnie i szczerze przygląda się obecnemu wykładowi, może nagle i łatwo uzyskać pierwszy stopień wglądu, doświadczyć przebłysku, który w każdej chwili może zapewnić wgląd w rzeczywistość. Dzięki temu spojrzeniu zostanie podniesiony do nowego wymiaru bytu. Trudność polega na utrzymaniu tej nowej percepcji. Ponieważ dawne nawyki błędnego myślenia szybko się wzmacniają i przytłoczą ucznia na tyle, aby zepchnąć ją na dalszy plan. Właśnie dlatego wielokrotnie powtarzana introspekcja, refleksyjne studium i mistyczna medytacja są potrzebne, aby osłabić te nawyki i wytworzyć wewnętrzną siłę, która pomaga utrzymać wyższą perspektywę wobec tych agresywnych intruzów z naszej własnej przeszłości.
14.22.3.4,Ponadosobowa Jaźń nie jest celem do osiągnięcia, ale urzeczywistnieniem tego, co już jest w nas obecne. Jest niezbywalnym przywilejem wszystkich świadomych istot, a nie tylko pewnego grona uprzywilejowanych. Nie jest potrzebny żadnen nadludzki wysiłek, aby uchwycić obecność Jaźni, potrzeba natomiast wszelkich starań, aby pozbyć się wielu przeszkód utrudniających jej rozpoznanie. Nie możemy jej uchwycić; to ona trzyma nas. Dlatego ostatni etap tego poszukiwania jest łatwy. Jesteśmy prowadzeni, jako dzieci za rękę, do jej olśniewającej obecności. Nasze zmęczenie nagle się kończy a usta pozostają zamknięte i pozbawione słów.
14.22.3.9W każdym człowieku jest pierwiastek duchowy. To jest jego podstawowa istota.
14.22.3.13Goethe: ”Dajesz mi przestrzeń do bycia indywidualnością, ale bez oddzielania mnie od Twego własnego życia.”
14.22.3.15Czy ten łagodny stan bycia pochodzi z przeszłości, z której wyszliśmy, czy jest przyszłością, do której zmierzamy? Prawdziwa odpowiedź brzmi - ten stan zawsze istniał w nas, jest w wiecznym teraz i zawsze ”tu” będzie. Jest z nami na zawsze, po prostu dlatego, że jest tym, czym tak naprawdę jesteśmy.
14.22.3.23Bóg jest zawsze z nami, lecz my nieustannie się od Niego odwracamy …
14.22.3.28,Ignorując obecność Wyższego Ja, człowiek popełnia swój największy grzech i okazuje swoją największą głupotę.
14.22.3.30Gdyby Bóg nie istniał, nie byłoby nas, ludzi. Boski promień, atom, dusza, nazwijcie to, jak chcecie, jest obecny w każdym z nas. Niektórzy są tego świadomi, inni muszą kiedyś dojść do tej wiedzy.
14.22.3.31Prawda jest taka, że ta druga Wyższa Jaźń - a raczej poczucie jej obecności - została wypchnięta ze świadomości na tak długo, że zaczęliśmy rozpatrywać ją jako nieistniejącą i uważać plotki o jej faktycznym doświadczeniu za halucynacje. To dlatego religia, mistycyzm i filozofia, tak ciężko walczą w dzisiejszych czasach z nieuniknionym z tego powodu niedowierzaniem człowieka.
14.22.3.37Wszędzie widzimy ludzi w niewoli swojego ego. Mędrzec widzi jednak, że w każdym momencie Najwyższa Jaźń czeka, zawsze obecna, abyśmy odwrócili się od siebie osobowych ku Niej.
14.22.3.39Boski mieszka w każdym z nas, ale tylko mistrz zna i czuje jego chwałę.
14.22.3.46Umysł wciąż jest w ruchu, dopóki nie pokona go sen. . . a ponieważ nigdy nie przestał i nie „pomyślał”, to nadal nie poznał wyższej i lepszej części siebie – Wyższej Jaźni.
14.22.3.47To jest prawda, którą należy przedstawiać obecnemu pokoleniu - że Dusza jest z nami tu i teraz, a nie w jakimś odległym świecie lub czasie pośmiertnym, gdy ciało gaśnie. Naszą radością i siłą jest jej odnalezienie i poznawanie.
14.22.3.51Boska istota jest obecna we wszystkich ludziach, od najbardziej prymitywnych, do najwyżej rozwiniętych kulturowo.
14.22.3.56Moc Jaźni objawiająca się poprzez zmianę okoliczności, tworzenie możliwości i wspierania uczniów, jest dostępna dla każdego, kto spełnia pewne warunki. Obejmują one przygotowanie mentalne i moralne oczyszczenie, pewne i wyraźne postrzeganie faktu, że Jaźń jest obecna tu i teraz oraz stała pamięć o tym fakcie, a wreszcie gotowość do całkowitego zaufania jej opatrznościowej pomocy, zaopatrzenia i wsparcie bez względu na to, jak niepożądana lub nie do zniesienia wydaje się sytuacja.
14.22.3.61Cicha i nienachalna część Wyższej Jaźni jest w nas cały czas i zawsze prosi o odrobinę uwagi, próbując skierować naszą percepcje na tory prawdy – ale od niewielu tą uwagę otrzymuje.
14.22.3.64Cały czas w milczeniu pyta: „Czy nie zwrócisz się w końcu do Mnie? zaakceptuj Mnie proszę, to Ja jestem twoim drugim i wiecznym ja?”
14.22.3.65W pewnym sensie, nigdy nie opuściliśmy boskiego Domu, nigdy nie straciliśmy naszej boskiej tożsamości.
14.22.3.66W każdym człowieku jest coś boskiego. Odnajdując ją w sobie, wznosimy się ponad zwykłe ludzkie życie, które z kolei wznosi się ponad zwierzę.
14.22.3.68Dostrzeżesz w końcu, że Wyższa Jaźń jest zawsze przy Tobie, chociaż będziesz musiał wielokrotnie podnosić wzrok z ziemi i umysł z ego, aby dojść do zrozumienia tej prawdy.
14.22.3.69Ponieważ nasze życie wyłania się z duchowej zasady znajdującej się w nas, jedyne co ignorant może osiągnąć – to ignorowanie prawdy, prawdy o istnieniu tej duchowej zasady, ale nigdy nie może ona utracić swojej realności, pomimo rozmaitych zaprzeczeń.
14.22.3.70Gdzie możesz odnaleźć trwały spokój lub praktykować duchową świadomość, jeśli nie w swoim wnętrzu? Gdy osiągniesz tą umiejętność, może zająć się swoimi codziennymi sprawami i trwać w medytacji gdziekolwiek jesteś.
14.22.3.73Ta Boska Dusza nigdy nie wycofuje się z życia człowieka, nie ma takiego momentu w którym nie byłaby związana z ludzkim losem. Celem tej wszechobecności duszy jest przyciągnięcie człowieka do poszukiwania i odnalezienia jej.
14.22.3.76Jest to pierwiastek boski, którego ciągła obecność w człowieku daje gwarancję ostatecznego zbawienia.
14.22.3.82W każdym z nas istnieje olśniewająca istota mieszkająca w najgłębszym ukryciu, łącząca nas z Istotą Najwyższą.
14.22.3.83We własnej doskonałej ciszy, wraz ze swoją doskonałą cierpliwością, czeka na nas Najwyższe Ja.
14.22.3.84Wyższe Ja może stać się dla człowieka bardzo realne, gdy poczuje jego nieustanną obecność we wszystkich swoich doświadczeniach, gdy uświadomi sobie jego teraźniejszość.
14.22.3.87Objawienie prawdy może pochodzić bezpośrednio z jego wnętrza z powodu obecności w nim boskiej iskry.
14.22.3.88Jest to obecność (Wyższej Jaźni), którą można odczuć bezpośrednio w codziennym, aktywnym życiu, chociaż nie tak wyraźnie, jak po oderwaniu od świata i skupieniu się na samotnej medytacji.
14.22.3.92Ponadosobowa Jaźń nie jest ani bezduszną metafizyczną koncepcją, ani przemijającą falą emocji. Jest to Obecność - wzniosła, święta i dobroczynna - która chwyta serce, myśl i ciało swoją własną tajemniczą mocą, sprawiając, że spogląda się na życie ze wznioślejszego punktu widzenia.
14.22.3.95Kiedy kontakt z Wyższą Jaźnią zostanie nawiązany, jego moc zadziała wTobie: nie będziesz już przechodził samotnie przez życiowe zmagania.
14.22.3.98Z tej pozornej nicości, z głębi siebie, czerpie spokój ducha i emocjonalną wolność, oraz poczucie żywej obecności Boga, którego nie może dotknąć surowość tego świata.
14.22.3.100Kiedy stajesz się bardziej wrażliwy na obecność Wyższej Jaźni, wiesz, że musisz się do niej zwracać tylko po to, aby otrzymać boską siłę i duchowe pożywienie.
14.22.3.102“Jak cicha i spokojna Ona jest!” – wykrzyknął Lao Tzu, opisując Wyższą Jaźń. „A jednak ma ona siłę przemiany wszystkiego!”
14.22.3.106Koncepcja Wyższego Ja jest fundamentalna. Nadaje sens życiu.
14.22.3.111W tej dobrotliwej atmosferze negatywne myśli nie mogą istnieć.
14.22.3.114Ten, kto odkrył, jak żyć ze swoim wyższym ja, odkrył spokój, który przeciwstawia się okolicznościom i środowisku, dobro, które jest zbyt głębokie aby świat je zrozumiał, mądrość, która wykracza poza myśl.
14.22.3.115Odnalezienie Wyższego Ja oznacza wyeliminowanie strachu, ustanowienie harmonii i inspiracji do życia..
14.22.3.118Z głębokiego, sekretnego centrum, uczeń będzie czerpał siłę - do znoszenia udręk z hartem ducha, mądrość - do radzenia sobie z sytuacjami, bez generowania cierpień, wgląd - pozwalający zachować wielkie i małe wartości codziennego życia we właściwej perspektywie.
14.22.3.125Ponieważ uczeń ma dostęp do wewnętrznego źródła Jaźni, może żyć najbardziej samotnym życiem, ale nie będzie ono pozbawione miłości. Radość i ciepło jej wiecznej obecności pozostaną z nim..
14.22.3.129Nie żyjemy samowystarczalnie, ale w każdym aspekcie i w każdej chwili całkowicie polegamy na Najwyższym Ja..
14.22.3.132Ze źródła swego Centrum będzie czerpał siłę, by przezwyciężyć własne pokusy i miłość, by opanować nienawiść źywioną do innych ludzi..
14.22.3.134Wszystkie napięcia życia zanikają w tej świętej ciszy. Ich miejsce zajmuje spokojny nastrój dobrego samopoczucia.
14.22.3.137Ten, kto nieustannie odczuwa w sobie obecność boskiej duszy, uzyskuje w ten sposób bezwysiłkową kontrolę nad sobą.
14.22.3.138Jallaluddin Rumi w wielu swoich wierszach nadał Wyższemu Ja piękne i pasujące imię. Nazwał go „Przyjacielem”.
14.22.3.140Istnieje realna możliwość odczuwania stanu całkowitego bezpieczeństwa. Objawia się on szczególnie i najsilniej w chwilach zagrożenia, kryzysu lub niepokoju.
14.22.3.141Wszystkie jego najsubtelniejsze emocje, jego najgłębsza mądrość, jego zdolności twórcze, jego rozróżniająca prawdę intuicja, powstają dzięki centralnej, choć ukrytej obecności Wyższego Ja.
14.22.3.147Wielu zakwestionuje tę możliwość, ale z pewnością jest możliwe, aby twoja Wyższa Jaźń prowadziła Cię i pouczała bezpośrednio – przez Ciebie i będąc w Tobie. Nie jest to egzystencja odrębna od Twojej codziennej..
14.22.3.148Tam, gdzie ego zawodzi lub słabnie, Wyższe Ja okazuje się stabilne w każdej sytuacji.
14.22.3.157Wyższa Jaźń jawi się w nim i w jej obecności człowiek staje się obojętny na pochwały przyjaciół lub jad wrogów.
14.22.3.165W tej uzdrawiającej obecności (Wyższej Jaźni), przeszłość zostaje wymazana, a wraz z nią stare grzechy.
14.22.3.169Istnieje pewna siła życiowa, z której czerpiemy nasze możliwości i naszą inteligencję. Jest ukryta i nieuchwytnna. Nikt jej nie ujrzał zmysłami, ale każdy, kto skieruje myśl wystarczająco głęboko, może wyczuć, że tam jest - zawsze obecna i wspierająca. To jest Wyższa Jaźń.
14.22.3.175Bez Jaźni, żadne ludzkie istnienie nie mogłoby być tym, czym jest - świadomym, żywym i inteligentnym bytem.
14.22.3.185Jaźń jest z pewnością Drogą (wewnątrz człowieka), Prawdą (poznaniem Prawdziwego Bytu) i Życiem (stosowaniem tej wiedzy i praktykowaniem w ten sposób pośród zwykłej codziennej aktywności).).
14.22.3.187Źródło, z którego czerpiemy nasze życie i inteligencję, jest wyjątkowe i niezniszczalne, nie miało początku i nie będzie mieć końca.
14.22.3.193Chociaż prawdą jest, że Najwyższa Jaźń jest prawdziwym aniołem stróżem każdej istoty ludzkiej, nie powinniśmy być na tyle naiwni, aby przypuszczać, że siła ta będzie natychmiast interweniować w każdej błahej sprawie. Wręcz przeciwnie - jej troska ma charakter raczej ogólny niż szczegółowy, polegająca na określeniu faz długoterminowych, a nie wydarzeń codziennych. Jeśli dojdzie do włączenia się tej mocy do fabuły naszego życia, to będzie to spowodowane silnym kryzysem lub potrzebą przyśpieszenia go.
14.22.3.207Osiągnięta świadomość duchowa, ukazuje nam „tutaj” jako uniwersalne, a „teraz” jako wieczne.
14.22.3.222W ludzkich sercach i umysłach znajdują się ukryte miejsca, do których rzadko się zapuszczamy. A jednak są tam ukryte skarby - przebłyski intuicji, ważne objawienia, nieznana siła, a przede wszystkim spokój nie z tego świata.
14.22.3.226Głęboko w umyśle i uczuciach człowieka kryje się tajemnicza, boska Istota, która wydaje się zbyt odległa — niestety! — dla przeciętnego człowieka, który dlatego zadowala się słuchaniem o niej od innych, a zatem jedynie z drugiej ręki..
14.22.3.231W końcu, po wielu latach życia na ziemi, uczeń odkryje, że wiele z tego, czego szukał w innych, będzie musiał znaleźć w sobie. Ale nie odnajdzie tego na powierzchni swej osobowości. Zrozumienie leży głęboko ukryte, w świecie, z którego wypływają najczystsze formy.
14.22.3.236Chociaż Wyższe Ja nie myśli, jego obecność umożliwia myślenie i chociaż nie rejestruje się w naszych pięciu zmysłach, umożliwia doświadczanie przez wszystkie wrażenia zmysłowe.
14.22.3.241Ponadosobowa Jaźń nie ewoluuje i nie rozwija się. Są to aktywności przynależne do czasu i przestrzeni. Nie jest umiejscowiona i nie posiada początku. To tutaj, w tym głębokim, pięknym i wszechogarniającym spokoju, człowiek odnajduje swoją prawdziwą tożsamość..
14.22.3.245Wyższa Jaźń nie jest niczyją prywatną własnością.
14.22.3.248Nie ma możliwości bezpośredniego przedstawienia Jaźni komukolwiek. Ponieważ ego wychodzi z Jaźni - jedynym sposobem, w jaki może je ponownie zobaczyć, jest wewnętrzny proces osobistego powrotu do niej.
14.22.3.251Jaźń Chrystusa – obecna w Jezusie, jest obecna również w nas.
14.22.3.275Jest ona niedostępna dla intelektu, niepoznawalna przez zwykłego człowieka-Ego. Jednak są tacy, w których „Świadomość” zagościła.
14.22.3.291To obecność Wyższego Ja w nas umożliwia większą świadomość, niezależnie od tego, czy jest to świadomość snu, czy świadomość jawy.
14.22.3.295Odwieczna Jaźń może być nazwana naszym aniołem stróżem. Jest zawsze z nami i nigdy nas nie opuszcza. To nasz niewidzialny pomocnik. Musimy jednak zdać sobie sprawę, że stara się przede wszystkim uchronić nas nie od cierpienia, ale od ignorancji, która jest przyczyną naszego cierpienia.
14.22.3.301Ta szczególna funkcja Wyższego Ja była znana także bardziej spostrzegawczym ludziom średniowiecza i starożytności. Tak więc za Epiktetem: „Zeus postawił obok każdego człowieka własnego Ducha Stróża, który ma nad nim czuwać.”
14.22.3.302W celu osiągnięcia większej precyzji i lepszego zrozumienia stwierdziliśmy, że konieczne jest ograniczenie terminu „Ponadosobowej Jaźni” do reprezentowania ostatecznej rzeczywistości człowieka i wprowadzenie terminu „Umysł Świata”, aby reprezentował ostateczną rzeczywistość wszechświata.
14.22.3.304Wyższa Jaźń jest częścią Umysłu Świata. Podczas, gdy Umysł Świata jest poza ludzką zdolnością pojmowania, to Jaźń może być przez człowieka urzeczywistniona.
14.22.3.306Wyższa Jaźń jest tak blisko Boga, tak pokrewna Umysłowi Świata, że żaden człowiek nie musi patrzeć dalej, ani dążyć wyżej.
14.22.3.309Ponadosobowa Jaźń w człowieku jest najwyższym punktem w którym może zrozumieć znaczenie słów: „stworzony na obraz Boży”.
14.22.3.310Istotą człowieka jest jego Jaźń, która jest emanacją Umysłu.
14.22.3.315Tam jest centralny punkt wszelkich poszukiwań duchowych, tam gdzie człowiek spotyka Boga.
14.22.3.316Ten punkt, w którym człowiek spotyka Nieskończoność, to Wyższa Jaźń. To tam, on sam będący bytem ograniczonym, odpowiada na to, co jest absolutne, niewyrażalne i niewyczerpane, gdzie reaguje na To, co przekracza jego własne istnienie. Tym właśnie jest Bóg Osobowy, którego doświadcza i z którym wchodzi w relację. W tym sensie jego wiara w takiego Boga jest uzasadniona.
14.22.3.318Ta boska jaźń jest duszą której nie można zniszczyć i stracić, wiecznie świadczącą o źródle, z którego pochodzi….
14.22.3.321Tym punktem kontaktowym w świadomości, w którym człowiek najpierw odczuwa Boga, a później znika w Bogu, jest Wyższa Jaźń.
14.22.3.323Wyższy Jaźń jest częścią Jednej Nieskończonej Mocy Życiowej, tak jak kropla jest częścią oceanu.
14.22.3.324… Był on prostym pasterz na górze Horeb, który w pewnym momencie zapytał: „Kim jesteś?” Przyszła wtedy odpowiedź: „Jestem Tym, Który JEST!”
14.22.3.325,Odbiciem Umysłu Świata w nas jest Wyższa Jaźń.
14.22.3.328Myśli i uczucia, które płyną jak rzeka przez naszą świadomość, tworzą powierzchowną świadomość. Ale pod nimi znajduje się głębsza jaźń, która będąc emanacją boskiej rzeczywistości, stanowi naszą prawdziwą istotę.
14.22.3.329„Ja” jest niezmiernie większe niż ego, które projektuje, lub intelekt, którego ego używa.
14.22.3.339Przeciętny człowiek uważa, że jest ciałem i umysłem, z naciskiem na ciało. Głęboka analiza pokazuje jednak, że chociaż z pewnością posiadamy owe dwa aspekty i jesteśmy z nimi powiązani, to prawdziwe „ja” w rzeczywistości nie jest żadną z nich – jest niezmienne i nieuchwytne. Nie istnieje w przestrzeni, jak ciało, ani w czasie, jak umysł. Prawdziwe „Ja” jest zachęcającą tajemnicą…
14.22.3.340,Wszystko, co każdy zasadniczo posiada i co nie zostanie stracone przez całe życie - to jego „ja”. Wszystko, czym naprawdę jest, to to samo „ja”. Ciało fizyczne, choć pozornie nieodłączne od niego, jest czymś żyjącym i używanym, tak jak mieszka się w domu i używa się narzędzia.
14.22.3.341Żaden człowiek nie jest pozbawiony poczucia Wyższej Jaźni, lecz błędnie owo rozumienie stosuje w praktyce. W rezultacie ego, mała część, jest postrzegane jako całość – pełnia nas.
14.22.3.346Wyższe Ja wpływa na ego, ale ego na nie nie oddziałuje. Jego istnienie trwa zupełnie niezależnie od zserializowanych ziemskich przejawów ego i trwa, gdy to drugie ustaje …
14.22.3.352,”Ja jestem drogą i Prawdą” – oznajmił Jezus. Kim jest On zatem? W wąskim i płytszym sensie – jest mistrzem. W szerszym i głębokim sensie – jest to Chrystusowa jaźń wewnątrz, duchowa świadomość.
14.22.3.354Jest to istota większa, szlachetniejsza, mądrzejsza i silniejsza od niego samego, a jednocześnie tajemniczo i nierozerwalnie z nim związana; jest to w rzeczywistości Wyższa Jaźń.
14.22.3.357Nasze ciała rodzą się w określonym momencie i miejscu czasu i przestrzeni, ale ich istota, Ponadosobowa Jaźń, jest odwieczna, ponadczasowa i wszechobecna.
14.22.3.358Zaimek osobowy „ja” naprawdę reprezentuje Wyższe Ja, boską część człowieka. To, co ludzie zwykle nazywają „ja” – ciało, intelekt lub emocje – wcale nie jest fundamentalnym „ja”.
14.22.3.362Tak jak za słońcem kryje się prawdziwe Słońce i Boskość, która je ożywia, tak w człowieku istnieje Umysł w umyśle – jest nim jego Wyższa Jaźń..
14.22.3.364Osobowość jest zawsze ograniczona i związana łańcuchami umysłu, Wyższa Jaźń natomiast, jest zawsze nieskończona i wolna.
14.22.3.365Każdy człowiek jest wyrazem nieskończonej siły życiowej.
14.22.3.366Tam, wewnątrz, a jednak poza jego osobistą świadomością, leży inna sfera jego własnej istoty, w której musi pewnego dnia się odrodzić …
14.22.3.377,Wyższa Jaźń jest wszędzie taka sama dla wszystkich ludzi. Doświadczenie wzniesienia się w Jej świadomość, nie różni się w rzeczywistości w przypadku jednego lub drugiego człowieka, ale czystość, z jaką ją wchłania, interpretuje, rozumie, już tak …
14.22.3.383,Jest paradoksem, że Jaźń jest jednocześnie powszechna jak i indywidualna. Uniwersalna, gdyż jako jedna siła rzuca swoje światło na wszystkich ludzi. Indywidualna, ponieważ każdy człowiek odnajduje ją w samym sobie. Jest jednocześnie przestrzenią i punktem w przestrzeni Duchem nieskończonym i świętą obecnośćią w każdym sercu.
14.22.3.384Słownik definiuje indywidualność jako odrębną egzystencję. Zarówno ego, jak i Wyższa Jaźń posiadają cechy indywidualnośći. Podczas gdy ego posiada tylko swoją odrębność i nic więcej, to Wyższa Jaźń jest obdarzona uniwersalną świadomością i jej potencjałem rozszerzonym na skalę Wszechświata. Dlatego nazwaliśmy Ją wyższą indywidualnością.
14.22.3.394Do każdej sytuacji w życiu człowieka można podejść z dwóch możliwych punktów widzenia. Pierwszy jest ograniczona i dotyczy osobowej jaźni. Drugi jest większy i dotyczy Uniwersalnej Jaźni. Szerszy widok zawsze kon,iec końców okazuje się słuszny I sprawiedliwy.
14.22.3.396Nie możemy sobie wyobrażać, że podporządkowanie poczucia tożsamości osobistej prowadzi do jakiejkolwiek utraty świadomości - wręcz przeciwnie. Człowiek staje się pełniejszym w swej istocie i wolność jednego uniwersalnego życia. Myśli o sobie jako: „Ja, A.B., jestem punktem wewnątrz Jaźni”, podczas gdy wcześniej myślał tylko: „Jestem A.B..”
14.22.3.398Jak fala opada z powrotem do morza, tak świadomość, która wychodzi poza osobiste „ja”, powraca z powrotem do swojej wyższej indywidualności.
14.22.3.402Nie ma innego sposobu na rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczących duszy z niekwestionowaną pewnością, ponad zdobycie osobistego poznania jej, przez mistyczny wgląd.
14.22.3.404… Przebłyski z głębi ducha są osobistymi doświadczeniami, które pomagają potwierdzić prawdziwość bezosobowych podstaw pod nimi i które zachęcają nas do kontynuowania tej ścieżki.
14.22.3.414,Wyższa Jaźń nie jest tylko konieczną koncepcją logicznego myślenia. Jest to także piękny fakt wyjęty z osobistego doświadczenia.
14.22.3.416Nie tylko filozofia, ale nauki wszystkich widzących, takich jak Kryszna i Jezus, musiałyby zostać uznane za oszukańcze, gdyby Wyższe Ja nie było faktem.
14.22.3.433
4 Nov 2010
10 Oct 2010
25 Dec 2010
16 Oct 2010
14 Oct 2010
14 Jun 2024
17 Mar 2022
12 Oct 2010
21 May 2021
3 Nov 2022
17 Dec 2010
15 Oct 2010
3 Nov 2010
16 Sep 2021
9 Jun 2024
16 Nov 2010
15 Feb 2023
17 Nov 2010
28 Mar 2024
2 Nov 2022
3 Dec 2020
29 Jul 2021
6 Jun 2024
12 Mar 2024
3 Dec 2024
1 Nov 2022
29 Oct 2022
29 Jan 2023
14 Mar 2021
10 Mar 2025
21 Mar 2023
26 Jul 2024
2 Nov 2010
29 Oct 2010
1 Sep 2022
30 Oct 2010
23 Mar 2025
1 Sep 2021
28 Sep 2021
24 Nov 2010
12 Nov 2024
13 Oct 2010
31 Oct 2010
13 Jan 2025
15 Oct 2024
3 May 2023
14 May 2021
9 May 2023
19 Dec 2020
3 Nov 2021
26 Apr 2023
28 Nov 2021
13 Apr 2023
26 May 2023
11 Oct 2010
17 Dec 2020
3 Feb 2025
1 Dec 2021
19 Oct 2023
2 Apr 2025
9 Mar 2021
19 Feb 2025
19 Feb 2021
26 Feb 2024
9 Nov 2010
26 Feb 2025
23 Oct 2023
2 Dec 2010
6 Apr 2022
26 May 2022
27 Nov 2010
21 Aug 2021
1 Nov 2010
13 Nov 2020
14 Oct 2021
12 Nov 2010
20 Aug 2023
28 Jul 2022
17 Mar 2025
24 Jul 2022
21 Nov 2020
6 Jan 2022
15 Sep 2023
18 Mar 2025
23 Oct 2010
8 Sep 2021
14 Aug 2021
11 Nov 2021
4 Jun 2024
27 Oct 2020
3 Jul 2023
2 Dec 2021
6 Nov 2010
21 Oct 2021
8 Jun 2022
23 Apr 2021
16 Aug 2023
16 Dec 2021
19 Sep 2022
11 Nov 2010
22 Apr 2023
15 Apr 2024
7 Apr 2021
31 Aug 2024
14 Nov 2010
29 Feb 2024
22 Jul 2024
7 Oct 2022
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se