The Library
…Nie wywiązałbym się z obowiązku wobec tych, którzy mają mniej szczęścia, gdyby ze strachu przed byciem uznanym za chełpliwego, nie udało mi się stwierdzić, że moje badania doprowadziły mnie do odkrycia duszy. …
2.1.2.1,Ci, którzy czują pustkę w swoich sercach pomimo doczesnych osiągnięć i posiadanych dóbr, mogą nieświadomie tęsknić za Wyższą Jaźnią.
2.1.2.28Aby osiągnąć coś, czego bardzo pragną, ludzie będą pobudzać swoją wolę i silnie ją egzekwować. Tylko wtedy, gdy dostatecznie dojrzeją, gdy doświadczą życia, mogą się obudzić i zastosować tę samą wolę do duchowej wędrówki.
2.1.2.65Jeśli jest tak zdeterminowany, jak jest szczery, tak samo bezinteresowny, jak zdyscyplinowany, tak wrażliwy jak otwarty na intuicję, może oczekiwać, że zajdzie daleko w poszukiwaniach.
2.1.2.82W pokorze należy rozpocząć poszukiwanie: w jeszcze większej pokorze powinno się ono wypełnić.
2.1.2.83Zapraszamy osoby chętne do zdobycia odpowiedniej i głębszej wiedzy, które pragną się rozwijać poprzez studiowanie podstawowych zasad duchowych, regularną medytację, osobistą samodyscyplinę i służbę publiczną – aby osiągnąć lepsze życie dla siebie i dla społeczeństwa, którego są integralną częścią..
2.1.2.88Ścieżka Duchowa jest nieatrakcyjna dla grzeszników i niepotrzebna dla świętych. Jest dla tych, którzy nie są całkowicie obojętni na ziemskie pragnienia, ani też nie są do nich zbyt mocno przywiązani.
2.1.2.97Tych, którzy są zadowoleni ze skupienia się w swym ego, nie przyciągną te nauki, które uczą ciągłego kultywowania wycofywania się z ego.
2.1.2.105Wyruszyłeś na wyprawę, z której nie ma odwrotu. Podróż ta będzie wymagała od Ciebie najwyższej cierpliwości i niezłomnej wiary determinacji i kultywowania najwyższej inteligencji, która w Tobie drzemie..
2.1.2.106Możesz zadać sobie pytanie, czy oby na pewno masz kompetencje do wypełnienia tak wielkiego zadania? Oznacza to jednak zapominanie, że zostałeś doprowadzony do tego właśnie punktu i tego właśnie pytania, aby ta sama wyższa jaźń lub moc, która dzięki swojej łasce to uczyniła, mogła go poprowadzić jeszcze dalej.
2.1.2.117Podróżnikiem na tej wyprawie jest człowiek, który wykorzystuje swoją świadomość i wolę, aby poprawić swój charakter i oczyścić serce.
2.1.2.125Żaden wiek nie jest nieodpowiedni do studiowania i praktykowania filozofii. Nikt nie jest za młody, żeby zacząć, ani nigdy za późno.
2.1.2.138Jeśli człowiek nie chce podjąć się zadania wyprawy w podróż duchową z własnej woli, ponieważ kocha Prawdę, to los i karma go do niej zmuszą. Nie ma innego sposobu, aby ulżyć człowiekowi w jego nieszczęściu, niż osiągnięcie duchowej prawdy..
2.1.2.171Zanim człowiek wkroczny na duchową ścieżkę, być może będzie musiał błądzić po omacku, potykać się i walczyć latami.
2.1.2.181Jest to (Droga Duchowa) dla tych, którzy czują, że ich życie powinno zawierać coś więcej niż tylko zaspokajanie potrzeb materialnych lub intelektualnych pragnień..
2.1.2.185Świadomość, że życie na tym świecie nigdy nie będzie w pełni satysfakcjonujące, będzie kazać nam pewnego dnia poświęcić się poszukiwaniom duchowym.
2.1.2.191Dorosły człowiek odnajduje w swoim życiowym doświadczaniu świata i w wiedzy o sobie, wystarczającą tematykę do przemyśleń na temat spraw ludzkich. Następnie zadaje pytania, wielkie pytania, które ludzie zadają od najdawniejszych czasów: Czym jestem i dokąd zmierzam?
2.1.2.209Istnieją miliardy form i stworzeń we wszechświatach rozprzestrzenionych w przestrzeni. Pojawiają się i znikają, przychodzą i odchodzą, tworzą i przemijają, rosną i zanikają, działają i oddziałują. Dzieje się tak od eonów czasu; ale w umyśle myślącego człowieka musi w końću pojawić się pytanie: „Ku jakiemu celowi zmierzało i będzie zmierzać ten cały wachlarz życia?””
2.1.2.211Do przekroczenia śmiertelnego życia można dojść po tym, jak doświadczy się wszystkiego, czego warto doświadczyć. To najdłuższa i najbardziej bolesna droga. Albo można też dojść ku temu, słuchając i wierząc w nauki duchowych mędrców. To najkrótszy i najłatwiejszy sposób. Atrakcyjność pierwszej drogi jest jednak tak wielka, że generalnie jest to jedyna droga, którą podąża ludzkość …
2.1.2.213,Nie tylko ci, którzy wyczerpali wszystkie swoje ograniczone środki do osiągnięcia szczęścia, odwracają się i podejmują to poszukiwanie: są inni, których zdolność do cieszenia się wciąż pozostaje, ale którzy doświadczyli jednego „przebłysku” lub zrozumieli podane wskazówki poprzez natchnioną sztukę, która pociąga ich do życia na wyższym poziomie.
2.1.2.241Ta potrzeba zdobycia świadomości Wyższego Ja jest głębsza niż wszystkie inne pragnienia. Tyle tylko, że na początku nie jest w stanie wyrazić się bezpośrednio, więc wyraża się w jedyny sposób, na jaki jej pozwalamy – najpierw w fizycznym, potem emocjonalnym i intelektualnym dążeniu do szczęścia..
2.1.2.244Nie może bardziej pomóc w byciu na ścieżce, niż poprzez życie na tej ziemi. Głód poznania wewnętrznych tajemnic życia i dążenie do doświadczenia pokoju i miłości Duszy nie zostawią go w spokoju. Są częścią Niego, tak jak Jego częścią są ręce i stopy.
2.1.2.251Dlaczego szukają prawdy? Ponieważ w końcu stali się dostatecznie wrażliwi, aby odpowiedzieć na wołanie istniejącej w nich boskiej jaźni, w której istnieje tylko prawda. Fakt jej istnienia naciskał na nich podświadomie od wewnątrz i ostatecznie sprowokował do poczucia potrzeby uświadomienia sobie i współpracy z Wyższym Ja..
2.1.2.258Jest w nas coś, co nie pozwala nam spocząć na laurach i pozostać tym, czym jesteśmy, coś co każe nam aspirować do jeszcze wyższych możliwości.
2.1.2.265Jest to paradoks, kiedy stawiasz pierwszy krok na Duchowej Ścieżce, to dzieje się to z powodu spływającej na Ciebie łaski. Jednak myślisz i działasz wtedy tak, jakbyś nigdy nie otrzymał tego daru.
2.1.2.266Człowiek zbyt inteligentny, aby zaakceptować wąski i krótkowzroczny pogląd na życie, jednocześnie zbyt idealistyczny, aby podążyć za czysto zwierzęcym zaspokojenime pragnień – człowiek taki potrzebuje wskazówek i drogowskazów. Przychodzi mu wtedy z pomocą duchowa ścieżka.
2.1.2.271Świadomość własnej niedoskonałości prędzej czy później obudzi w nim chęć poszukiwania doskonałości, to znaczy wkroczenia na jedną ze ścieżek.
2.1.2.275Ludzie wysokiej rangi, fortuny, wpływów lub władzy mogą być zadowoleni z tego, kim są, co mają lub gdzie się znajdują. Ale to jest stan, który nie może trwać wiecznie. Dlaczego? Ponieważ wyższy cel życia, ucieleśniony w Idei Świata, jest również obecny i dokona odpowiedniej zmiany lub wywrze odpowiednią presję w przeznaczonym do tego czasie, aby odmienić spektrum doświadczeń.
2.1.2.285Niektórzy ludzie wydają się głodni Prawdy. Dzieje się tak dlatego, ponieważ społeczeństwo ich zagłodziło i nie dało im żadnej satysfakcji, poza tą płytką i powierzchniową.
2.1.2.302Wewnętrzne przekonanie, że nie jesteśmy na swoim właściwym miejscu, popycha człowieka do poszukiwania duchowej mądrości lub nauczyciela.
2.1.2.319Wszystko, co wydarzyło się przed przystąpieniem ucznia do drogi duchowego wzrastania, tak naprawdę zbliżało go ku niej.
2.1.2.326Niektórzy ludzie niekoniecznie są bardziej materialistyczni. Po prostu nie zaczęli jeszcze myśleć o życiu w sposób filozoficzny, kwestionować jego sensu i pytać o jego cel.
2.1.2.334Większość ludzi jest jak lunatycy, pogrążeni we własnych złudzeniach. Ich przekonanie, że nie śpią, jest największą z tych iluzji.
2.1.2.362Dopóki będziemy całkowicie skupieni na świecie fizycznym, to myśli takie, jakie tu prezentujemy, mogą zostać czytane, ale nie dotrą nigdy prawdziwie do naszych umysłów.
2.1.2.393… Ludzie żyją w dużej mierze w złudzeniach i oszustwach, zwłaszcza w oszukiwaniu samych siebie. „Dlaczego jestem tu na ziemi?” to pytanie, na które mogą znaleźć tylko jedną odpowiedź: zaspokojenie własnych pragnień materialnych.
2.1.2.406,Tęsknota za duchowym światłem spontanicznie pojawia się w sercu. To jest naturalne zjawisko. Ale pragnienia, egoizm i materializm przyćmiewają to uczucie przez tak długi czas, że wydaje się ten stan nienaturalnym.
2.1.2.417Człowiek został stworzony na podobieństwo Boga w tym sensie, że posiada ukryte przymioty Boskie, ale te muszą być ciągle rozwijane ewolucyjnie. Proces ten może być powolny na ścieżce normalnego doświadczenia lub przyśpieszony poprzez wkroczenie na Właściwą Drogę Duchową.
2.1.2.457… Ci z nas, którzy postawili stopy na wspanialszej ścieżce, która pewnego dnia doprowadzi do ostatecznej mądrości, muszą iść dalej – czy to przez smutek czy radość, słabość czy siłę, zamieszanie czy pokój na świecie. Dla nas nie ma odwrotu.
2.1.2.506,Rzeczywiście wolnym jest ten, kto nie został pochłonięty przez własny majątek, pozostał nieporuszony przez własną rodzinę, nieugięty przez własne pragnienia, pozostaje zawsze lojalny w stosunku do drogi którą obrał.
2.1.2.508
24 Apr 2021
8 Jun 2021
5 Dec 2021
23 Mar 2022
11 Oct 2022
22 Mar 2025
8 Sep 2024
25 Aug 2023
1 Mar 2025
21 Mar 2024
26 Jul 2021
20 Oct 2021
28 Nov 2024
30 Nov 2023
18 Sep 2024
5 Jul 2024
4 May 2023
28 Aug 2024
25 Nov 2021
22 Dec 2022
12 Mar 2023
15 Oct 2021
22 May 2021
8 Jan 2023
26 Nov 2020
29 Nov 2023
31 Jan 2023
21 Aug 2022
20 Sep 2023
6 May 2024
11 Nov 2020
8 Oct 2023
14 Feb 2021
17 May 2024
28 Oct 2023
26 Dec 2010
28 Sep 2020
23 Nov 2022
6 Feb 2022
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se