Wij denken dat de geboorte het begin, en de dood het einde is voor ons allen. Theologen en metafysici hebben hier sinds mensenheugenis over geredetwist, dus wie zijn wij om daar een uitspraak over te durven doen? Maar wanneer hun gekrakeel verstomt en de vrede van de avond ons omhult, worden we, indien we het durven toe te laten, door een vreemd en verheven gevoel overvallen. En dat gevoel zegt: ”Mijn kind, het maakt niet uit wat ze zeggen of denken. Ik sta naast je en ik laat je nooit in de steek. Of je nu lacht naar de dood of er bang voor bent, ik ben altijd bij je.”

Source: The Notebooks of Paul Brunton