The Library
De twee grote dagelijkse pauzes in de natuur geven ons prachtige momenten waarop wij, haar kinderen, ook even zouden kunnen pauzeren. Zonsopgang biedt ons de kans om ons innerlijk op onze bezigheden voor te bereiden; zonsondergang om weer tot rust te komen. We profiteren niet genoeg van deze geschenken van de natuur, maar verliezen onszelf in de omstandigheden waaronder we in onze tijd en beschaving moeten leven.
3.3.7.1Op het spannende ogenblik dat het licht al tegenstribbelend voor het duisternis dreigt te zwichten, heb je de mogelijkheid naar binnen te kijken en dichterbij het Overzelf te komen.
3.3.7.14Wachten op het uur van de zonsondergang of op het aanbreken van de dageraad, met een bewegingsloos lichaam en een geconcentreerde geest, is een manier om deze oefening met het behulpzame ritme van de natuur te verbinden.
3.3.7.17Het is een rijk moment om ’s avons de zon in het westen te zien ondergaan; het hart opent zich voor schoonheid en genade in haar verlangen naar het Overzelf.
3.3.7.23Als het vallen van de avond de natuur tot rust brengt en het landschap in stilte dompelt, ervaren we een stilte buiten onszelf die vergelijkbaar is met de stilte die contemplatie in onszelf teweegbrengt.
3.3.7.48Ascese heeft zijn plaats, net als het Lange Pad waarvan het onderdeel is, maar wanneer het zover wordt doorgevoerd dat het onnatuurlijk wordt, baart het enkel fanatisme, gaat het evenwicht verloren en wordt tolerantie vernietigd.
3.3.7.59Het is het mooiste moment van de dag wanneer de zon op het punt staat afscheid van ons te nemen. Deze heerlijke minuten hebben iets magisch; zij brengen mijn actieve geest en lichaam tot rust. Ze nodigen me uit om de stralend gloeiende kleuren van de hemel in me op te nemen, om me daarna in mijn diepe innerlijke stilte terug te trekken, zodat wanneer de avond valt en het buiten donker wordt, mijn hele bewustzijn van binnen schitterend verlicht is.
3.3.7.63De zon is het gezicht van God in de fysieke wereld.
3.3.7.74… Net zoals de zichtbare zon essentieel is voor het menselijk lichamelijk leven en bestaan, zo is de onzichtbare zon van het bewustzijn essentieel voor ons geestelijk, emotioneel en geestelijk leven. Dit is ons Overzelf en God: bewijs het eer.
3.3.7.78,Wanneer de zon zakt en onder gaat, wanneer de schemering begint te vallen en de kleuren donkerder worden en in elkaar versmelten, kan onze geest samen met de Natuur een toestand van diepe rust ingaan. Een mens wiens temperament gevoelig, esthetisch, religieus, psychisch of op de natuur gericht is, kan profiteren van deze overgang van dag naar nacht, en dichter bij het gewaarworden van zijn ziel komen.
3.3.7.107
21 dec 2014
4 okt 2011
21 jun 2019
21 jun 2013
22 jun 2024
29 okt 2020
4 jan 2013
16 mei 2013
21 dec 2017
21 jun 2018
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se