The Library
Wanneer de gedachten en verlangens van het persoonlijke ego wegvallen, kunnen we onszelf zien zoals we oorspronkelijk waren en zoals we uiteindelijk weer zullen zijn. Wij zijn dan enkel nog maar Overzelf, in haar goddelijke eenzaamheid en stilte.
15.24.4.1De stilte is het goddelijk deel van elk menselijk wezen. Maar als hij er niet naar op zoek gaat, zal hij veel van zijn mogelijkheden onbenut laten. Als hij er wel naar zoekt maar het niet vindt, is dit omdat het een leegte is: er is eenvoudigweg niets aanwezig! Dat betekent geen voorwerpen, zelfs geen mentale voorwerpen, dat wil zeggen, gedachten.
15.24.4.4Die heerlijke staat waarin de geest zichzelf herkent als dat wat het is, waarin alle activiteit stil komt te liggen met uitzondering van die van het bewustzijn, zonder dat dat bewustzijn zelfs ook maar een onderwerp heeft – dat is de essentie van de ervaring.
15.24.4.6Het Overzelf wordt vooral als een diepe vrede in onszelf gevoeld en ervaren. Daar komt dan ook de diepere mening vandaan van de groet zoals die in het Oosten en in de vroeg-Griekse Mysteriescholen gebruikt werd: dat 'Vrede met u moge zijn!'
15.24.4.12Er is een groot verschil tussen leven in het stille centrum en op de bruisende rand, in de mysterieuze kern en op de prozaïsche oppervlakte.
15.24.4.17Als wij vaak genoeg de stilte ingaan, raken we gewend aan de obstakels die ons de toegang ertoe belemmeren en leren door oefening hoe we daarmee om moeten gaan.
15.24.4.33In deze diepe stilte waar elk spoor van het persoonlijke zelf zich oplost, vindt de werkelijke kruisiging van het ego plaats. Dit is de echte mening van de kruisiging zoals het werd ondergaan in de initiatieriten van de oude Mysterie Tempel, en Jezus was degene die het onderging. De dood waar het hier over gaat is mentaal, niet fysiek.
15.24.4.39Hij voelt dat hij zich nu precies in het centrum van zijn wezen bevindt, dat hij daar van persoonlijkheid is veranderd. Het ego bedekt dat centrum niet langer en neemt niet meer zijn hele gezichtsveld in beslag. Het is nu veeleer transparant voor het licht dat vanuit dat centrum stroomt. Deze doorschijnendheid is vrede.
15.24.4.41Degene die naar stilte op zoek is, zou moeten weten dat er zich in zijn binnenste altijd stilte bevindt, zoals feitelijk in elk mens. Maar we moeten leren hoe we ons voor die stilte kunnen openen. Het begint met het ons herinneren, en vervolgens met het opmerkzaam en alert zijn wanneer dat wat ons naar binnen trekt zich aandient. Daarna zal de stilte ons naar zich toe leiden.
15.24.4.51Het Overzelf is altijd aanwezig, immer klaar om te worden herkend en gevoeld, maar innerlijke stilte is nodig om dit mogelijk te maken. Slechts weinig mensen be-zitten deze innerlijke stilte of zijn er naar op zoek.
15.24.4.52In elk mens ligt een gebied van vrede verborgen. Het is een genadevol geschenk van God, maar het is onze taak om dat te ontdekken.
15.24.4.53Diep in ieder van ons bevindt zich een stille plek, die we zelf – met geduld en nederigheid – moeten zien te vinden.
15.24.4.54De geestelijke zoektocht loopt ten einde wanneer wij ons van onze leraren en hun leer afwenden en beginnen onze instructies van binnenuit te ontvangen. Voorheen kwamen alle ideeën via een ander; nu ontvangen wij kennis van de bron.
15.24.4.69Laat in deze kalme vrede je wil ontspannen.
15.24.4.73… Op de oude weg voortgaan is de heerschappij van het ego bevestigen. Maar door te weigeren dat te doen en door stil te zijn, creëren we een innerlijk vacuüm dat ons openstelt voor ons hogere zelf, zodat het door ons kan werken. Dit heet geïnspireerd handelen.
15.24.4.74,Op het moment dat hij, al is het maar even, met deze stilheid in contact is gekomen, de weg er naar toe heeft ontdekt en zijn ware natuur heeft begrepen, wordt het zijn volgende opdracht deze verder te ontwikkelen. Dit kost tijd, oefening en kennis. Of, beter gezegd, het werk wordt niet door hem, maar op hem uitgeoefend. Hij moet het laten geschieden.
15.24.4.75Hij is niet degene die deze stilte voortbrengt en zou dat ook niet kunnen, maar hij kan wel de juiste voorwaarde van ontspannen en geconcentreerd luisteren scheppen die hem in staat stelt die stilte als iets dat in hemzelf aanwezig is te ontdekken.
15.24.4.77Wij moeten niet alleen de verslaving aan onze hartstochten opgeven, maar ook de verslaving aan ons denken.
15.24.4.79Denken is een mentale daad, net als dat beweging een fysieke daad is. De aansporing ”Wees stil en weet dat ik God ben” slaat niet alleen op het lichaam, maar ook op de geest. Om het hogere bewustzijn te bereiken moeten beiden zich van activiteit onthouden.
15.24.4.86Het denken kan allerlei theorieën, veronderstellingen en zelfs ontdekkingen met elkaar in verbinding brengen. Maar enkel en alleen wanneer het denken uitdooft en het de pure tot rust gebrachte geest in het hart van het bewustzijn laat verzinken, in vrede met zichzelf, de natuur en de wereld, is er een dieper gevoel van uiterste vervulling.
15.24.4.87Het proces werkt met de precisie van een chemische reactie. Wanneer je het ego tot rust brengt, wordt het Overzelf vanzelf actief.
15.24.4.89Dat waar ons hart naar uitreikt zal vroeger of later al onze andere innerlijke kwaliteiten inspireren. Daarom is het zo belangrijk het Overzelf bezit van ons hart te laten nemen, hetgeen bereikt kan worden door zich volledig aan en in Stilte over te geven.
15.24.4.90In de mate waarin we ons innerlijk kunnen verstillen, kunnen we ons ontwikkelen en het altijd perfecte Overzelf uit gaan stralen.
15.24.4.93Het terzijde schuiven van de eigen innerlijke en persoonlijke aandrang is een voorwaarde die vroeg of laat de vrede van het Overzelf mogelijk maakt.
15.24.4.100Hoeveel fouten we ook in ons donkere verleden begaan hebben, hoe ellendig onze verwarring ook is, deze onuitsprekelijke vrede doet het allemaal teniet. In deze hemelse omarming smelten al onze fouten weg, voelen we geen verdriet meer en worden al onze zonden vergeven en vergeten. Hart en geest worden volledig gereinigd.
15.24.4.102Rond een verlicht persoon hangt een aura van vrede dat sommigen voelen, maar anderen niet. Die vrede schenkt de verlichte een groot gevoel van welbehagen en bevrijdt hem van enig spoor van nervositeit.
15.24.4.105Deze diepe vrede is niet alleen de beloning voor onze inspanningen, maar ook de atmosfeer die onze hogere natuur omgeeft.
15.24.4.109Er zijn situaties die ons uithoudingsvermogen te boven lijken te gaan, en omstandigheden die voorbij gaan aan wat we aan lijden kunnen verdragen. Juist dán kunnen diegenen die geleerd hebben om zich in hun innerlijk terug te trekken, om naar hun oorsprong terug te keren, een zekere mate van hulp en kracht vinden.
15.24.4.112Vanuit deze diepe bron voeden we de bestendige rust van de atmosfeer die we met ons meedragen; het geeft ons de absolute zekerheid dat de zoektocht de moeite waard is en naar een werkelijk bestaand doel leidt.
15.24.4.113Als we onszelf hebben getraind om ons bewustzijn naar believen leeg te maken, zullen onze zorgen daarmee ook wegebben. Dit is één van de waardevolle praktische resultaten van yoga.
15.24.4.114In deze schitterende atmosfeer van onvoorstelbaar intense vrede wordt al het negatieve van de voorbije jaren op zo’n drastische manier uitgewist, dat er niets van overblijft.
15.24.4.116Zelfs als de realisatie van het Overzelf ons geen enkele vreugde zou schenken, dan nóg zou het de moeite waard zijn omdat deze realisatie rijkelijk van andere schatten is voorzien. Maar er is óók vreugde en die is er altijd.
15.24.4.117Het Overzelf blijft altijd hetzelfde en verandert op geen enkele manier. Het is de honger naar deze kwaliteit – vaak “vrede van geest” genaamd – die mensen ertoe aanzetten het Overzelf te zoeken ondanks het gebrek aan gezondheid of geluk dat zij ervaren.
15.24.4.123Als je klaagt over het feit dat je geen antwoord of resultaten krijgt wanneer je je in stilte begeeft laat dat twee dingen zien: ten eerste dat je je er niet diep genoeg in begeven hebt om het intuïtieve niveau te halen; ten tweede dat je niet lang genoeg gewacht hebt om het je te laten beïnvloeden.
15.24.4.124De stilte wordt niet ervaren als een luie en passieve mijmering: ze is dynamisch, creatief en helend. De aanwezigheid van een enkel mens die deze staat kan bereiken is een geschenk en een zegen voor alle andere mensen, hoewel ze zich daar vaak niet bewust van zijn.
15.24.4.130Uit deze stilte komt het licht voort waar we naar op zoek zijn, net als de innerlijke kracht en de leiding die we nodig hebben.
15.24.4.137De beste manier om rust te vinden wanneer we door een lastig probleem of moeilijke situatie geplaagd worden, is om ons van onze rusteloze gedachten af te keren en op zoek te gaan naar het stille centrum in ons binnenste. Wanneer we het gevonden hebben, vraag het dan om de benodigde begeleiding, precies op het moment dat het op het punt staat om ons te verlaten, of wanneer wij het achter moeten laten…
15.24.4.138,Uit deze innerlijke stilte zijn de hoogste waarheden voortgekomen die deel zijn gaan uitmaken van de menselijke kennis.
15.24.4.139Als serieuze Quaker was John Woolman, zoals hij zelf schreef, “een man die geleerd heeft om, soms vele weken achtereen, in stilte te wachten, totdat hij Gods stem hoort.”
15.24.4.142Er komt een tijd dat uit onze innerlijke stilte de geestelijke leiding voortkomt die wij nodig hebben voor ons verdere pad. Soms komt het als een verfijnd gevoel, soms als een sterk gevoel, soms als een duidelijk geformuleerde boodschap, en soms vanuit de omstandigheden en gebeurtenissen zelf...
15.24.4.146,In die vredige vergetelheid van het alledaagse zelf bevindt zich, in en door het Overzelf, het vermogen tot levensvernieuwing en wedergeboorte van goedheid.
15.24.4.148Net zoals iemand die uit een brandend huis ontsnapt is zich in de koele buitenlucht realiseert dat hij zich in veiligheid heeft gebracht, zo begrijpt degene die aan hebzucht, lust, woede, illusie, zelfzuchtigheid en onwetendheid ontkwam en in verheven vrede en onmiddellijk inzicht terecht aankwam, dat hij in de hemel is aanbeland.
15.24.4.150‘Ik, de Dakloze, heb Mijn huis in het hart van ieder mens’. Dit is wat de Grote Stilte me vertelde.
15.24.4.159In de diepten van meditatie, wanneer men stil en in vervoering is, alle egoïsme weg is en alle bezorgheid opgeschort, dán is het mogelijk te gaan begrijpen wat het woord ‘Hemel’ werkelijk betekent.
15.24.4.166Alle inspanning zou er op gericht moeten zijn om liefdevol in de diepte van het hart te zoeken naar de innerlijke stilte, naar wat ”de ziel” genoemd zou kunnen worden en wat ik ”het Overzelf” heb gedoopt. … Het is de Heilige Geest van het Christelijke geloof, het meest goddelijke deel van de mens dat leeft in eeuwigheid…
15.24.4.174,We kunnen in onszelf wegzinken tot het punt dat we stevig vastgehouden worden door de heerlijke Stilte, een tijdlang niet in staat om onze ledematen of lichaam tot activiteit te bewegen.
15.24.4.182Degene die zijn goddelijke ziel gevonden heeft zal dit niet publiekelijk uiten, tenzij hij door God is opgedragen om dit te doen als onderdeel van een speciale opdracht ten dienste van de mensheid.
15.24.4.199Hoe dieper we doordringen in ons innerlijk, hoe meer we geneigd zijn om de ontwikkeling ervan verborgen te houden. Het wordt te heilig om over te praten.
15.24.4.208Is het niet vreemd dat de hoogste innerlijke ervaring die een mens mee kan maken volledig geheim is, iets waar niet over wordt gesproken en dat bijna niet te beschrijven is? Er achteraf op terugkijkend, in het besef hoe ongelofelijk mooi en diep ontroerend het op dat moment was, is het moeilijk om er met anderen over te praten.
15.24.4.213Gedachten kunnen mondeling en schriftelijk onder woorden worden gebracht; maar de waarheid over de Werkelijkheid moet zonder woorden, onuitgesproken en ongeschreven blijven. Alle uitspraken erover die het verstand kan begrijpen zijn louter symbolisch – enkel verwijzingen, hints. Alleen in de grote stilte kan de Werkelijkheid gekend en begrepen worden.
15.24.4.214Deze stilte is zo bijzonder dat het zonder woorden betekenis kan overbrengen! Want in stilte verloopt communicatie via het gevoel en niet via het verstand. Maar wanneer de stilte ophoudt, gaat de geest weer aan de slag en begint het intellect onze ervaringen te verwerken en in woorden om te zetten.
15.24.4.217De waarheid kan geschreven of gesproken worden, gepredikt of gedrukt, maar de duurzaamste uitdrukking en kennisgeving ervan komt tot stand door in de diepste stilte in het diepste wezen van onszelf aanwezig te zijn.
15.24.4.220
6 maa 2016
3 mei 2011
19 apr 2011
8 jul 2016
18 feb 2020
18 feb 2024
9 feb 2012
24 mei 2011
11 jun 2018
17 jun 2016
2 aug 2022
18 okt 2012
2 aug 2013
24 aug 2022
7 nov 2014
27 mei 2012
12 maa 2011
14 jun 2018
26 apr 2013
28 feb 2012
11 aug 2022
13 apr 2013
28 aug 2015
20 apr 2018
12 dec 2012
24 jul 2015
13 okt 2018
6 maa 2024
2 okt 2022
27 apr 2017
24 jun 2011
27 maa 2021
17 feb 2012
28 sep 2011
21 dec 2019
6 apr 2017
17 nov 2019
26 dec 2023
24 apr 2023
30 aug 2019
2 apr 2023
19 nov 2011
22 feb 2018
24 apr 2024
23 okt 2012
30 jan 2024
25 jul 2016
24 nov 2014
6 jan 2023
27 aug 2016
23 feb 2021
8 feb 2020
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se