The Library
Ons denkproces is aan tijd en ruimte gebonden, maar er bevindt zich iets in ons dat daar vrij van is. Hoewel het ons nooit verlaat, zijn we ons er gewoonlijk niet bewust van.
13.19.4.7We hebben een lichaam (ruimtelijk vormgegeven) en een bewustzijn (gekoppeld aan tijd) gekregen om de betekenis van het leven te kunnen ontcijferen, om ons bewust te kunnen worden van het Oneindige Wezen dat van zowel lichaam als geest de oorsprong is, om zodoende ons ware zelf te leren kennen.
13.19.4.13Zo lang het bewustzijn van ons mensen in ruimte en tijd gevangen zit, zo lang zullen we niet in staat zijn de realiteit te leren kennen die daar bovenuit stijgt.
13.19.4.14Het waardevolste metafysische resultaat van de kwantumtheorie is de ontdekking dat de processen die zich in ruimte en tijd in het universum afspelen, voortkomen uit iets dat zich juist buiten ruimte en tijd bevindt.
13.19.4.18Al met al is het leven eigenlijk een proces waarbij het individu zich bewust wordt van zijn eigen ware identiteit. De spirituele aard van de mens is niet potentieel, maar volledig werkelijkheid ...
13.19.4.75,In diepe slaap hebben we absoluut geen idee van het bestaan van Tijd. Dan bevinden we ons in de eeuwigheid! Als we volledig overtuigd raken van de illusie van tijd en deze overtuiging vast in ons verankerd is, doet de eeuwigheid zich, zelfs wanneer we wakker zijn, aan ons voor. Dit is leven in het Overzelf…
13.19.4.84,Het Overzelf bevindt zich buiten de tijd en heeft derhalve geen geschiedenis. Het is zonder begin en zonder einde. Ons intellect, fladderend van verleden naar toekomst, van de ene chronologische gebeurtenis naar de andere, vindt dit vreemd, moeilijk te begrijpen en raadselachtig.
13.19.4.109Als we tijdens onze meditatie het gevoel hebben alsof wij er altijd al hebben gezeten, betekent dit dat wij de eeuwigheid, de tijdloosheid hebben aangeraakt.
13.19.4.114Als de tijd tot stilstand komt, voelen we dat we ons hogere Zelf hebben gevonden en dat ons gewone alledaagse zelf erg oppervlakkig van aard is. Het hogere Zelf is onveranderlijk, terwijl ons gewone zelf met de jaren verandert en onderhevig is aan dagelijkse stemmingen.
13.19.4.116Waarom is het heden, ondanks zijn steeds wijzigende vorm, altijd bij ons? Omdat ons echte innerlijke wezen – zonder te veranderen – altijd bij ons is.
13.19.4.137We kunnen ons onderdompelen in de niet aflatende stroom van gebeurtenissen en aldus gevangen blijven in de tijd, óf we kunnen – terwijl we ons van al die gebeurtenissen bewust zijn – ons bewustzijnsniveau dusdanig verhogen dat we uiteindelijk niets meer zijn dan waarnemers van die gebeurtenissen.
13.19.4.154… Als een mystieke meester als Jezus ons zegt niet te vrezen voor de dag van morgen en dat elke dag genoeg heeft aan haar eigen zorgen, spreekt hij vanuit zijn bewustzijn in het Eeuwige Nu… Hij zegt ons om tijdloos te leven, en het dode verleden zichzelf te laten begraven…
13.19.4.171,... Door slachtoffer van het verleden te worden en het heden er door te laten verzwelgen, verliezen we de enorme betekenis en kansen die het heden bevat. Terwijl het Overzelf tot ons spreekt vanuit toekomstig intuïtief begrip, spreekt het ego tot ons via het geheugen. Het verleden maakt ons tot slaaf en voorkomt dat er in ons een nieuwe en hogere manier van kijken naar het leven geboren wordt. Maar we kunnen wakker worden met nieuwe ogen, en kijken naar het leven zoals het zich ontvouwt in het Eeuwige Heden – het Nu. Elke ochtend is als een nieuwe geboorte in deze wereld. Het is een nieuwe kans om onszelf te zijn, en om niet alleen de echo te zijn van onze ideeën uit het verleden...
13.19.4.171,Het is onze aangeboren starheid die ons doet vasthouden aan onze gebruikelijke kijk op de wereld en ons zo slachtoffers laat zijn van onze eigen vroegere ervaringen. Wij herhalen elke dag wat we de dag ervoor gedaan, gedacht en gevoeld hebben. We leven zowel bewust als onbewust in de herinneringen, verlangens en angsten die de tijd voor ons heeft verzameld en die het ego heeft gecreëerd om ons aan onszelf vast te doen houden…
13.19.4.171,… Als we bereid zijn de weg te effenen door onverstoorbaar onze steeds weer opkomende gedachten te disciplineren, kan ieder van ons leren in zalige vrede te leven. Alleen wijzelf zijn verantwoordelijkheid voor onze gedachten. Wijzelf zijn het die de moed moeten opbrengen om elke gedachte te verwerpen die ons reduceert tot kleine, tijdgebonden en van verlangen vervulde ego’s.
13.19.4.182,Herinneringen aan het verleden, en vooral onze gehechtheid eraan, houden het ego in stand. We zouden een meer afstandelijke verhouding met onze herinneringen moeten nastreven, want uiteindelijk is ons huidige leven er niet meer dan één uit een lange reeks, en op zichzelf niet meer dan een droom.
13.19.4.187Terugblikken op het gewenste of gevreesde verleden bindt ons nóg sterker aan het ego, en vooruitblikken op een gewenste of gevreesde toekomst doet precies hetzelfde. Maar door beide los te laten, door te leven in het eeuwige Nu, verzwakken we het ego.
13.19.4.191We zitten zo verstrikt in de obsessieve herinneringen, neigingen en drijfveren van het verleden, dat we de neiging hebben om onze fouten en stommiteiten steeds maar te blijven herhalen.
13.19.4.210… In de diepe stilte van de geest leven we noch in herinneringen uit het verleden, noch in toekomstige angsten en hoop, noch in het voorbijgaande heden, maar enkel en alleen in een leegte die het eeuwige Nu is. Alleen híer kunnen we verwijlen in ononderbroken vrede, dankzij het vrij zijn van verwachtingen en verlangens, bevrijd van gehechtheden en verheven boven de roerselen of schommelingen van alledag.
13.19.4.211,Ieder mens is slachtoffer van zijn eigen verleden, totdat hij tot het inzicht komt dat zijn hogere zelf goddelijk en tijdloos is. Daar kan hij uitstijgen boven zijn verleden en er zichzelf van bevrijden.
13.19.4.214We moeten weigeren onszelf aan het verleden of de toekomst vast te ketenen door te weigeren dat met onze gedachten te doen. Dat wil zeggen, we moeten leren onze gedachten te laten rusten in de tijdloze Leegte.
13.19.4.218
13 jun 2023
9 mei 2015
10 nov 2021
10 apr 2017
17 aug 2017
10 maa 2012
27 jan 2015
20 sep 2017
30 mei 2016
12 mei 2021
11 mei 2016
19 feb 2013
20 mei 2014
11 maa 2019
6 sep 2013
3 mei 2016
25 maa 2021
26 okt 2024
27 dec 2024
16 mei 2015
25 nov 2024
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se