The Library
Het universum komt, bestaat, gaat, komt opnieuw, en herhaalt deze cyclus. De mens doet hetzelfde, totdat hij de illusie van de dagelijkse werkelijkheid doorziet en doordringt in de realiteit achter dit alles en achter zichzelf.
13.19.1.1De wereld is geen illusie… Noch is het zonder doel. De wereld is er om individuele wezens in staat te stellen zich te ontwikkelen.
13.19.1.20,Hoe de mens ook tegen het universum aankijkt, het is in hoge mate een droom… Voor degene die zich verder niets afvraagt is het universum precies wat het lijkt te zijn, maar voor het verlichte inzicht van de wijze neemt het universum eerder de vorm aan van een duurzamere versie van de vluchtige droomwereld. Beide vormen zijn gedachteconstructies. Beiden vinden hun bestaansgrond in het bewustzijn. Daarom is het bewustzijn hun realiteit. Zoals de droom niet kan bestaan zonder de dromer, zo kan de wereld niet bestaan zonder het bewustzijn.
13.19.1.34,… Wat we gedaan hebben en waar we naar verlangden in een vorige incarnatie, bepaalt in grote mate het beeld van onze huidige incarnatie. Het verband tussen oorzaak en gevolg in deze wordt ons vaak pas duidelijk met hulp van een meester.
13.19.1.40,…Er is geen moment waarop het universum, latent dan wel actief, niet heeft bestaan. Daaruit volgt dat er ook nooit een moment zal komen waarop het universum, latent dan wel actief, op zal houden te bestaan. Dit is zo omdat de wereld niet voortkomt uit een plotselinge scheppingsdaad, maar uit een proces waarin zij geleidelijk aan gestalte krijgt. Omdat er in de lange geschiedenis van het universum geen specifiek moment aan te wijzen is waarop men zou kunnen zeggen dat het werd geschapen, heeft het nooit een begin gehad en zal het daarom ook zonder einde zijn.
13.19.1.56,
16 jul 2016
4 jul 2012
4 jan 2015
2 maa 2015
3 dec 2014
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se