The Library
Wanneer we de waarheid dat God de heerser van deze wereld is volledig kunnen accepteren, en dat de Werelgeest daarachter de Wereld-idee controleert, beginnen we de paralelle waarheid te accepteren dat er voor álles en állen gezorgd wordt en dat alles gebeurt volgens de goddelijke wil. Dit leidt op zijn beurt tot het inzicht dat het ego niet hetgene is dat handelt, hoewel het wel de illusie wekt te doen, te werken en te handelen. De praktische toepassing van dit metafysische inzicht is om zich van de last van het persoonlijke leven te ontdoen, en om de Voorzienigheid toe te staan voor ons leven zorg te dragen; dit is wat de overgave van het ego aan het goddelijke genoemd wordt.
12.18.4.2Wanneer we instorten en eindelijk toe kunnen geven dat we niet verder kunnen, dienen zowel wijzelf als ons leven te veranderen. Het is op zulke ogenblikken dat we dicht bij de leiding en hulp van het Overzelf zijn, mits we ze als zodanig herkennen en willen accepteren.
12.18.4.7Er is een remedie voor alle zorgen, namelijk om ze over te dragen aan het Overzelf. Dat is wat we moeten aandurven. Het vraagt al ons vertrouwen en begrip, maar dan zullen de resultaten ook niet uitblijven. Dat geldt echter niet voor luie nietsnutten, ongemotiveerde dagdromers, onoprechte bedriegers van het Overzelf, en bijgelovige zoekers die graag iets willen krijgen zonder er iets voor te hoeven doen.
12.18.4.9Er komt een moment waarop we niet langer steeds maar weer proberen iets te doen voor onze geestelijke ontwikkeling en we het geloof van ons af laten glijden dat die ontwikkeling geheel van ons afhankelijk is.
12.18.4.12Wanneer je niet weet hoe je je probleem moet hanteren – zoals het nemen van een juiste beslissing – of wanneer het omgaan met een moeilijke situatie je te veel lijkt, kortom wanneer alle gebruikelijke leidraden ontoereikend of onbruikbaar blijken te zijn, dan is het tijd om de problemen over te geven aan de Hoogste Macht.
12.18.4.14... Wanneer we niet langer vertrouwen op onze eigen vermogens en ons niet meer vastklampen aan persoonlijke verwachtingen, laten we het ego echt los. Dit geeft ons de mogelijkheid ons te openen voor genade.
12.18.4.15,Het overgeven van elk probleem dat zich voordoet aan het hogere zelf, het opgeven van de eigen wil ten dien aanzien en de bereidheid om intuïtieve leiding te accepteren als en wanneer het komt, vormen een hoogstaande methode die tot betere resultaten leidt dan de oude manier van intellectuele benadering en tot het individu beperkte planning.
12.18.4.17Zolang wij banger zijn het ego op te geven dan dat we verlangen naar het bewustzijn dat daar achter schuil gaat, zo verblijven wij in het duister van het ego.
12.18.4.18Als we tot het uiterste aan onszelf gewerkt hebben, maar nog steeds het gevoel hebben stabiliteit in ons geestelijk leven te missen, zit er niets anders op dan onze verdere ontwikkeling over te geven aan een hogere kracht dan die van onszelf. Vervolgens hoeven we alleen maar te wachten die kracht op ons in te laten werken.
12.18.4.20Als we onze aandacht enkel concentreren op de ellende en angsten die ons kwellen, zijn we afhankelijk van ons eigen intellect om een uitweg te vinden. Indien we ons echter op het tegenovergestelde concentreren – op het Overzelf – en daar onze problemen neerleggen, dan staat ons een nieuwe bron van mogelijke hulp ter bestrijding van onze ellende en angsten ter beschikking.
12.18.4.24Als het in een moeilijke situatie menselijkerwijs onmogelijk lijkt om meer te doen, geef je dan over aan de innerlijke stilte en wacht vervolgens op een uitgesproken teken van leiding of op hernieuwde innerlijke kracht.
12.18.4.25Uiteindelijk, na veel tegenstand, leren we om God te vertrouwen en – als een vermoeide bejaarde – ons lot te accepteren.
12.18.4.26Overgave betekent dat we ons eigen onvermogen erkennen en ons leven in wijzere handen leggen.
12.18.4.27Niemand vindt dat wat hij in zijn leven ervaart overeenkomt met wat hij in het verleden voor zichzelf wenste of nu zou wensen, dus dat betekent dat uiteindelijk iedereen de les van acceptatie zal moeten leren.
12.18.4.28De overgang van diepe wanhoop naar helende vrede begint met het leren loslaten van controle. Dit kunnen ontkrachtende beelden uit het verleden, zware omstandigheden van het heden of sombere voorspiegelingen op de toekomst betreffen. Waar kan degen die lijdt zich tot wenden? Naar het Overzelf en haar goddelijke kracht.
12.18.4.29Al die jaren hebben we geprobeerd om zelf ons leven te sturen, vaak met bedroevende resultaten. Wordt het niet eens tijd om het Overzelf het over te laten nemen?
12.18.4.31Wanneer we alle middelen hebben uitgeput om tot een juiste en redelijke oplossing ervan te komen, is het tijd om ons probleem over te dragen aan het Hogere Zelf …
12.18.4.32,… Elke keer wanneer we de tijd nemen een foutieve of dwaze gedachte te corrigeren, versterken we ons innerlijk. Telkens wanneer we tegenslagen tegemoet treden met dankbaarheid voor wat we eruit kunnen leren, worden we wijzer. Als we ons op deze manier wijs en zelf-kritisch overgeven kunnen we onze weg vervolgen met een gevoel van uiterlijke zekerheid en innerlijk vertrouwen, met hoop en zonder angst, omdat we ons nu bewust zijn van de welwillende bescherming van het Overzelf…
12.18.4.33,… Het leven is voor iedereen een strijd – de strijd van de wijzen is weliswaar egoloos, maar niettemin strijden zij ook. Zij moeten wel omdat de negatieve krachten in de Natuur permanent strijd voeren, afbreken wat zij opbouwen, onenigheden stimuleren waar zij vrede proberen te stichten, en geesten tot slaverij dwingen waar zij proberen ze vrij te maken.
12.18.4.34,Dat we de toekomst overgeven betekent niet dat we niets doen en in lethargie wegzakken, maar dat we nutteloze zorgen en onnodige angsten opgeven.
12.18.4.37... Het is niet genoeg dat de novice uitspreekt dat hij zijn leven in Gods handen legt, want als hij dezelfde dwaze oordelen en hetzelfde schuldige gedrag blijft herhalen als vóór deze toezegging, blijft zijn leven uiteraard in handen van het persoonlijke ego. Wil zijn toewijding effectief zijn, dan moet hij een verplichting tot zelfverbetering aangaan. Overgave aan een hogere macht ontslaat hem niet van deze plicht; integendeel, het dwingt hem meer dan ooit tot het uitvoeren ervan...
12.18.4.39,Overgave aan het Hogere Zelf is één ding; apathische berusting in het leven een ander. Overgave is het startsein voor, of het gevolg van, mystieke intuïtie. Berusting voorkomt het ontstaan van dergelijke intuïtieve ingevingen, of sluit zich ervoor af.
12.18.4.41We bewijzen veel lippendienst aan het onderwerp van het doen van Gods wil; honderden schrijvers, sprekers en geestelijken loven het; maar hoe weinigen grijpen de kans om dat ook écht te doen door het ego op te geven.
12.18.4.44Als we het probleem echt aan de hogere machten overgeven ervaren we een vorm van bevrijding, waardoor we ons lichter voelen. Maar als het gevoel van zwaarte blijft, hebben we onszelf voor de gek gehouden. Dan hebben we het probleem klaarblijkelijk niet daadwerkelijk overgegeven, maar enkel de geëigende formuleringen gepreveld.
12.18.4.48De overgave aan het Overzelf moet niet verkeerd begrepen worden als overgave aan doffe onverschilligheid of aan gebrek aan initiatief of inzet. Het betekent dat we voordat we initiatief nemen en actief worden eerst voor inspiratie naar het Overzelf kijken. Als de innerlijke leiding en het rationele denken met één stem spreken, kunnen we zonder angst, zeker en vol vertrouwen doorgaan met ons plan, met dat waarin we geloven en wat we willen doen.
12.18.4.50Het overgeven van een probleem of situatie aan God kan oprechte nederigheid zijn, maar ook een laf ontvluchten van een onplezierig besluit of een lastige handeling.
12.18.4.53Overgave van het zelf betekent niet dat we ons aan het ego van iemand anders overgeven, maar veeleer aan het Overzelf. Louter onze eigen wil opgeven om die van een ander te volgen is persoonlijke zwakheid en geen spirituele kracht…
12.18.4.57,In elke situatie dienen we datgene te doen wat in de praktijk het slimst is, maar wanneer we dat gedaan hebben dienen we de uitkomst ervan over te geven aan de hogere macht.
12.18.4.68De noodzakelijke voorwaarde voor het bereiken van mystieke verlichting is de overgave van het zelf. Niemand kan de verlichting bereiken zonder deze prijs te betalen...
12.18.4.70,Wanneer we onze angsten en bezorgdheid overgeven aan ons hogere zelf – omdat we er van overtuigd zijn dat dit beter in staat is onze problemen te hanteren dan het egoïstische zelf, omdat we méér geloven in overgave aan de wijsheid van het hoger zelf dan in overgave aan onze eigen dwaasheid – en tegelijkertijd niet proberen de lessen te ontwijken die in die problemen besloten liggen, wordt onze overgave een daad van kracht, niet van zwakte.
12.18.4.73… moeten we geen lering trekken uit wat ons overkomt, en zo in staat zijn er op een intelligente wijze mee samen te werken? Want dan wordt de wil van het Overzelf écht de onze…
12.18.4.74,We mogen niet van onszelf verwachten dat wij geven wat we nog niet bereid zijn te geven. Alleen in de mate waarin wij inzien dat we een hoger doel te vervullen hebben, zullen wij afstand kunnen doen van het ego dat die vervulling belemmert.
12.18.4.77Onze bestemming is ook onze oorsprong. Maar als je zegt dat wij afkomstig zijn uit de eeuwige Geest, dan rijst de vraag hoe de tijd – die buiten de eeuwigheid staat – ons naar de eeuwigheid kan brengen. Het antwoord is dat de tijd dat niet kan. Maar de tijd zorgt er wèl voor dat we op zoek gaan en ons voorbereiden, zodat we door de nauwe opening kunnen ontsnappen. Overbodig om te zeggen dat dit te vinden is op het punt waar ons ego zich geheel overgeeft aan het Overzelf.
12.18.4.85We moeten al onze lagere emoties opofferen op het altaar van de zoektocht. Daar moeten we onze woede, hebzucht, begeerte, en agressief egoïsme neerleggen, telkens wanneer zij hun lelijke gezicht laten zien. Zo worden ze langzaam, beet je bij beetje verbrand. Dit is het voornaamste doel van overgave aan het hogere zelf.
12.18.4.87Geen enkele leerling kon de Kamer van de Koning binnentreden om in de Grote Mysteriën te worden ingewijd zonder in symbolische overgave te bukken voor de lage deur bij de ingang. Want niemand kan meesterschap bereiken zonder zijn persoonlijke egoïsme en dierlijke natuur op te geven.
12.18.4.88Vanaf het moment dat wij onze egoïstsiche houding laten varen, zijn we niet langer uit op erkenning en laten we ons nergens op voorstaan. Daarom zegt Lao Tzu: “Zij die het verst met de Tao gekomen zijn, zijn diegenen waarvan je het het minst verwacht.”
12.18.4.89Sta niet toe dat je ego probeert je hele dagelijkse leven te beheersen. Sta vooral niet toe dat het je zoektocht naar de waarheid beheerst! Dat is onjuist en verre van volmaakt. Het is veel beter om deze taak aan het hogere zelf te geven en te gaan in vertrouwen, zonder te weten waar je naar op weg bent en zonder een beeld van de toekomst te hebben.
12.18.4.91Als we het ego werkelijk opgeven, houdt ook het oude zelfzuchtige leven op te bestaan. Dan laten we onze terughoudendheid varen en geven we alles over aan het Overzelf, dat vanaf dat moment onze dagen ordent en onze toekomst uitstippelt.
12.18.4.93Voor we ook maar kunnen proberen ons lagere zelf over te geven, moeten we eerst – al is het nog zo voorzichtig en onregelmatig – beginnen te voelen dat er een Overzelf bestaat, dat zich diep in ons hart bevindt. Dit gevoel moet echter spontaan opwellen en kan niet door eigen inspanningen tot stand worden gebracht, want dit gevoel is niets anders dan de manifestatie van genade.
12.18.4.94,... Een oude Sanskriet tekst, de Tripura, zegt: “Van alle vereisten is Goddelijke Genade de belangrijkste. Hij die zich volledig overgegeven heeft aan zijn grotere zelf kan er zeker van zijn deze genade gemakkelijk te bereiken. Dit is de beste methode.”
12.18.4.94,… Zonder de goddelijke genade, zeggen de Soefi's, kan de mens geen spirituele vereniging met Hem bereiken, maar ze voegen er aan toe dat deze genade niet wordt onthouden aan degenen die er vurig naar verlangen.
12.18.4.94,Hoe meer wij ons bewust worden van datgene in onszelf wat ons met de Wereldgeest verbindt, hoe meer wij ons bewust worden van een hogere kracht achter het wereldse leven; een opperste intelligentie achter het lot van de wereld. Dit is dientengevolge ook de achtergrond van onze persoonlijke bestemming, en geeft ons wat wij echt nodig hebben om het ware doel van ons aardse bestaan te bereiken. Met dit besef kunnen wij ons rustig overgeven aan God’s wil, alle angst voor de toekomst laten varen, stoppen met piekeren over het verleden, en ophouden met alle opwinding over het heden.
12.18.4.95Op de drempel van het Overzelf moeten wij het ego volledig overgeven.
12.18.4.96Er zijn zekere signalen waaruit je kan aflezen dat je bepaalde problemen hebt overwonnen. Een eerste signaal kan zijn dat je ergens geen angst meer voor voelt of gestopt bent je er zorgen over te maken, een tweede dat een bepaald onderwerp geen stress of spanningen meer bij je oproept en een derde dat je over het probleem zelfs niet meer nadenkt.
12.18.4.98Als wij de volledige genade willen moeten we ons volledig overgeven. We zouden niets anders moeten willen dan volledig in en door het Overzelf te worden opgenomen. Het willen bezitten van occulte krachten, zelfs al zijn ze spiritueel en helend, is vragen om iets dat minder is.
12.18.4.100Wat er ook gebeurt in de wereld om ons heen, we zullen onze gedachten en gevoelens zodanig trainen dat we onze kennis van de Wereldidee en de harmonie die dat bij ons oproept, voor altijd bij ons dragen.
12.18.4.101Als hij zijn probleem in volledig vertrouwen aan het Overzelf overgeeft, moet hij zichzelf daarna geen gevoelens van twijfel of vrees meer toestaan. Als hij nog steeds door die gevoelens wordt lastig gevallen, dient hij zich in reactie daarop zijn overgave te binnen brengen.
12.18.4.104De echte betekenis van de opdracht om het zelf op te geven, die vaak door profeten en spirituele leraren wordt gegeven, heeft niets met opgeven van sociale relaties te maken. De opdracht is eerder van psychologische aard. Het is een raad om de aandacht te verleggen van het oppervlakkige zelf naar het diepere zelf, om het persoonlijke ego op te geven en zo de stap naar het onpersoonlijke Overzelf te maken.
12.18.4.107De werkelijke betekenis van deze voortdurende aanmaningen tot onbaatzuchtigheid is niet moreel, maar metafysisch en mystiek. Het is het opgeven van de lagere orde van leven en denken, om zo op te kunnen klimmen naar een hogere orde.
12.18.4.109Het arme ego maakt zich zorgen en doet zijn best om zich te vervolmaken. Maar hoe kan iets dat niet volmaakt is ooit overgaan in iets perfects? Het ego dient alle zorgen achterwege te laten en zich simpelweg over te geven aan het altijd perfecte Overzelf.
12.18.4.112We komen alleen dan tot volledige overgave van het ego wanneer we stoppen onszelf met dat ego te identificiëren. Het verlangen naar overgave is de sleutel om ons doel echt te bereiken.
12.18.4.117Oefen jezelf in het voorleggen van twijfels, vragen, behoeften en verzoeken aan de Hogere Macht. Wees niet alleen afhankelijk van het ego.
12.18.4.121Onszelf wenden tot de Hogere Macht en geduldig wachten op aanwijzingen of ondersteuning is een goede gewoonte, maar we moeten onthouden dat we ons alleen tot de Hogere Macht kunnen wenden wanneer we ons gelijktijdig afkeren van ons ego.
12.18.4.124Hij begint met het overdragen van zijn problemen naar de hogere onzichtbare Kracht: hij eindigt met het overdragen van zichzelf daaraan. Dit is wat ook wel “het zich overgeven aan God” en “het in Hem alleen toevlucht nemen” genoemd wordt.”
12.18.4.125Ons begrensde menselijke bewustzijn kan geen grip krijgen op de Oneindige Kracht, net zo min als een kleine cirkel een grote kan omvatten. Op het punt waar deze twee met elkaar in contact komen moet er sprake zijn van overgave, een overgave van het lagere zelf, een bereidheid om afstand te doen van ons egocentrisme, en onze drang tot zelfbehoud.
12.18.4.126Het sterven van het Zelf is het loslaten van alle gehechtheden, met inbegrip van de gehechtheid aan ons persoonlijke ego. In sommige opzichten is dit hetzelfde als het overlijden van ons vleselijke lichaam.
12.18.4.127Het is noodzakelijk dat wij onze angst overgeven, of het nu onszelf, onze dierbaren, of diegenen waarvan we denken dat ze ons kwaadaardig gezind zijn betreft. We zouden al dit aan God over moeten geven en er zelf vrij van zijn. Want dit is wat het echt betekent om het ego op te geven. We hoeven dan niet langer aan zulke negatieve gedachten vast te houden, want deze zouden vervangen worden door een sterke overtuiging dat alles goed met ons zou zijn. In dezelfde mate waarin wij het kleine ego met haar verlangen en angsten kunnen loslaten, kunnen we goddelijke hulp in ons leven aantrekken en verwelkomen.
12.18.4.129… Genade komt wanneer de tijd rijp is, vooropgesteld dat we het sterk genoeg willen. Dan stappen we uit de schaduw in het zonlicht terwijl een zalige zekerheid ons hart doorgloeit. Dit is uiteraard nooit enkel het resultaat van een metafysisch streven, maar vraagt een gezamenlijke inspanning van ons denken, voelen en handelen…
12.18.4.131,Overgave van ons leven aan het Overzelf is niet enkel van onze eigen inspanningen afhankelijk. We kunnen het niet op eigen gezag tot stand brengen. We kunnen enkel de vereiste voorwaarden scheppen voor de manifestatie ervan. We kunnen er heel erg naar verlangen, maar het laatste woord is aan de Genade en komt van het Overzelf…
12.18.4.131,We worstelen om God te vinden, we verlangen naar wat onbereikbaar lijkt, en we moeten niets terughouden, maar juist alles geven, alles overgeven, totdat het ego wegsmelt, tezamen met alles wat ons hindert.
12.18.4.132Wanneer we ons en onze spirituele toekomst aan de hogere kracht overgeven, moeten we dat ook met onze persoonlijke fysieke toekomst doen, evenals met alle problemen die daarmee samenhangen.
12.18.4.135”Wat je ook doet, offer het aan Mij,” zei Krishna. Dit houdt een zich voortdurend herinneren van de Hogere Macht in, die, op haar beurt, degenen die dit gebod gehoorzamen redt van het zich verliezen in een wereldlijk leven.
12.18.4.136… “Alles heeft zijn prijs” is een zegswijze die net zo goed opgaat voor het innerlijk leven als voor het zakenleven. Het overgeven van ons leven aan de hogere krachten behelst ook de overgave van het ego. Dit is een bijna onmogelijke opdracht wanneer men zich daar een volledige en ogenblikkelijke overgave bij voorstelt, maar niet wanneer men die overgave beziet als iets dat stap voor stap en geleidelijk kan plaatsvinden. Er zijn delen van het ego, zoals bijvoorbeeld de hartstochten, die we kunnen proberen te overwinnen zelfs voordat we er in geslaagd zijn het ego in zijn geheel te overwinnen…
12.18.4.137,Wanneer we bewust om vereniging met het Overzelf vragen, aanvaarden we onbewust de voorwaarde die hieraan verbonden is: om onszelf geheel over te geven aan het Overzelf ...
12.18.4.138,Zodra het ego, na genoeg vernederd en onderworpen te zijn‚ zich heeft overgegeven, zal het innerlijke wezen opstaan en zichzelf laten zien. Dit is een absolute zekerheid omdat we vanaf dan voor altijd in Gods liefde leven.
12.18.4.139… wanneer we echt niet langer aan het ego vast willen houden, moeten we volledig stoppen ons aan wat dan ook vast te houden. We moeten geen gevoel van innerlijke grootsheid koesteren, noch het gevoel een of andere hoge graad van heiligheid bereikt te hebben.
12.18.4.140,Zodra wij eenmaal begrijpen dat het hogere deel van ons wezen niet alleen oneindig veel beter weet dan wij wat goed voor ons is, maar ook een oneindig veel groter vermogen om dat voor elkaar te krijgen, zijn wij klaar voor een leven van overgave... We beseffen dat andere krachten nu in ons leven en bewustzijn beginnen binnen te treden, en dat het onze taak is om deze krachten niet te belemmeren, maar om ze hun werk te laten doen. Hoe meer we onze eigen passiviteit plaats laten maken voor de activiteit van deze krachten, hoe beter dit werk gedaan zal worden.
12.18.4.141,…Hoe meer we ons geluk van voorwerpen en personen afhankelijk maken, des te kleiner de kans dat we dat geluk zullen vinden. Hoe meer we naar geluk zoeken in de Geest, des te groter de kans dat we geluk zullen vinden. Het mysterieuze is dat, wanneer wij eenmaal ons geluk in de Geest hebben gevonden, zowel voorwerpen als personen – omdat we in ons bestaan nu eenmaal voorwerpen en personen nodig hebben – uit eigen beweging naar ons toe zullen bewegen om het geluk te voltooien.
12.18.4.143,Wanneer we de moed hebben om de belangrijkste zaken voorop te stellen, om de innerlijke werkelijkheid te zoeken die onveranderlijk en altijddurend is, vinden we daarmee een immer vervullende vreugde waar niemand ons vanaf kan brengen. Eenmaal bereikt, zal het ons niet verhinderen om het mindere aardse geluk te zoeken. We zullen dit geluk echter een ondergeschikte positie geven en op de tweede plaats stellen, omdat het noodzakelijkerwijs niet perfect is, onderhevig als het is aan veranderingen en vergankelijkheid…
12.18.4.143,Als wij ons ter beschikking van het Overzelf stellen zullen we ontdekken dat het Overzelf op haar beurt ons naar de plek zal leiden waar we onze eigen goddelijke vermogens het best kunnen verwezenlijken.
12.18.4.144... We moeten nu en voortaan de toekomst laten voor wat die is, en wachten op de hogere wil zoals die zich stap voor stap voor ons ontvouwt… Het lijkt op het oversteken van een rivier via een reeks stap-stenen; steeds tevreden zijn wanneer we een steen veilig bereikt hebben en pas aan de volgende steen denken zodra deze in zicht komt, en niet al daarvóór…
12.18.4.145,... De oprechte zoeker die zijn persoonlijke en wereldse leven op een positieve manier heeft omgebogen naar toewijding aan de onpersoonlijke en hogere macht in wiens bestaan hij ten volle gelooft, heeft dat gedaan met een intelligente bedoeling, een zelfverloochenende wilskracht en een juiste inschatting van wat geluk is… Zo bevrijdt hij zich van van de kwelling van besluiteloosheid, want elke noodzakelijke beslissing en elke vereiste keuze zal voor de geest duidelijk worden zodra de tijd daarvoor aanbreekt. Want eindelijk krijgt de intuïtie de kans om het ego te verdringen...
12.18.4.145,Emotional worry, whether it be worry about worldly and personal affairs or even about the spiritual quest, will vanish if one surrenders one's life to the Overself entirely. That is the only way to enjoy real freedom from worry; that is inner peace. Emotionele zorgen – of het nu om wereldlijke of persoonlijke zaken of zelfs om de spirituele zoektocht gaat – zullen verdwijnen wanneer we ons leven volledig aan het Overzelf overgeven. Dat is de enige manier om ons echt vrij van zorgen te voelen; dat is innerlijke vrede.
12.18.4.150Wanneer onze overgave aan het Overzelf groeit en zich in ons hart ontwikkelt, verdwijnen onze angsten en vallen onze zorgen weg. En zo'n zorgeloze houding is niet onterecht. Want de mate van overgave bepaalt ook de mate van actieve inmenging in ons doen en laten door de Goddelijke Macht.
12.18.4.153Wanneer we ons overgegeven hebben; hebben gedaan wat we er menselijkerwijs aan konden doen, het resultaat ervan volledig aan het Hogere Zelf hebben overgelaten, terwijl we de lessen van het Hogere Zelf herhaaldelijk geanalyseerd en ter harte hebben genomen, is het probleem niet langer het onze. Wij zijn er dan van bevrijd; mentaal maakt het niet langer deel uit van ons karma – wat de situatie op het fysieke vlak ook moge zijn. Wij weten nu dat wát er ook gebeurt voor ons eigen bestwil zal zijn.
12.18.4.154Het volgende gebodin het Nieuwe Testament wordt bevestigd door een gedachte in de Bhagavad Gita, die daarmee een verbluffende gelijkenis vertoont: “Zoek vóór alles het hemelse koninkrijk en al het andere zal u toevallen.” In het Indiase geschrift zegt Krishna – de Indiase Christus – tegen zijn leerling Arjuna: “Voor degene die Mij en alleen Mij aanbidt, zonder ook maar aan iets anders te denken dan aan het aanbidden van Mij, voor diens welzijn zal ik volledig zorgdragen.”
12.18.4.156Door het ego aan het hogere zelf over te geven bevrijden we ons van onze negatieve neigingen en onze persoonlijke zwakheden.
12.18.4.159Het Overzelf – wanneer je het geluk hebt het te vinden – zal voor je zorgen, je beschermen, vertroosten en ondersteunen.
12.18.4.162Wanneer we eenmaal het bestaan van de ziel accepteren, volgen vertrouwen in haar kracht en het verheerlijken van haar aanwezigheid als vanzelf.
12.18.4.164In dezelfde mate waarin we ons verstand aan het hogere zelf kunnen overgeven, kunnen we onze zorgen en angsten die daarmee gepaard gaan overgeven.
12.18.4.171Wanneer we ons leven echt aan de hogere kracht overgeven, hoeven we ons niet langer in te spannen om onze eigen plannen uit te werken. Dan kunnen we wachten tot we een drang van binnen voelen om ons te leiden, of we wachten op nieuwe omstandigheden die ons handelen kunnen sturen.
12.18.4.173Dezelfde kracht die ons tot hier heeft gebracht zal ons zeker ook door de volgende fase van ons leven loodsen. We moeten op die kracht vertrouwen en onze angsten loslaten – precies zoals een treinreiziger zijn tas zou moeten loslaten door haar op de grond te zetten, zodat de trein haar kan dragen. Deze tas staat voor al onze pogingen om – gedreven door verlangen en gehechtheid – de toekomst te plannen, te regelen en vorm te geven. Het is alsof we er op staan zelf die zware tas te dragen. De trein staat voor het Hogere Zelf waaraan wij onze toekomst zouden moet overgeven, om daarna in innerlijke vrede te leven, vrij van verwachtingen, verlangens, beslommeringen en zorgen.
12.18.4.174Wij hoeven niet langer te zoeken naar de dingen die essentieel zijn voor ons leven of die we nodig hebben; ze zullen ons zelf komen opzoeken.
12.18.4.175Op dit niveau hebben we niets anders meer te doen dan het opgeven van ons ego en het over te geven aan het Overzelf. Wanneer dit gebeurd is, zal al het andere dat nodig is gedaan worden, want vanaf dat moment toont het Overzelf ons de weg die we moeten gaan en de handelingen die we moeten verrichten.
12.18.4.176Hij komt er achter dat, nu zijn ziel van de dominantie van zijn ego bevrijd is, zijn vrijheid zover is gekomen dat zij zichzelf verliest en niet langer vrij is. Omdat die vrijheid zich onder het gezag stelt van zijn hogere zelf, dat hem zo volledige in bezit neemt dat hij er volledig door in beslag genomen wordt. Vanaf dat moment is haar waarheid zijn waarheid, haar goedheid zijn goedheid en haar leiding zijn gehoorzaamheid.
12.18.4.184Wanneer wij al onze problemen overgedragen hebben aan het Overzelf, hebben we niet langer het probleem om elk probleem dat zich voordoet op te moeten lossen. Dan zijn we vrij.
12.18.4.185Door het leven op deze serene wijze te accepteren, door er opgewekt mee samen te werken en de wetten ervan te eerbiedigen, beginnen we te ondervinden dat het Leven ons van nu af goedgezind is. Zaken gebeuren, omstandigheden passen zich aan en contacten ontwikkelen zich op dusdanig manier, dat alles wat wij voor onze verdere ontwikkeling of expressie nodig hebben zich uit eigen beweging aanbiedt.
12.18.4.187We hoeven niet langer te vechten om te overleven. Vanaf nu vertrouwen we ons leven toe aan een hogere macht.
12.18.4.189Als ik in harmonie gekomen ben met de hogere macht die het universum ondersteunt, weet ik zeker dat deze macht ook het onbetekenende deeltje van het universum dat ik zelf ben, zal ondersteunen. Als gevolg daarvan kan ik er rotsvast op vertrouwen dat er in alles op de beste manier voor mij gezorgd wordt.
12.18.4.190Degenen die oprecht en zo goed mogelijk volgens het filosofisch ideaal proberen te leven, daarbij het ego voortdurend aan het Overzelf overgevend, ontvangen wonderbaarlijk en zichtbaar bewijs van een hogere aanwezigheid en macht in hun leven. Ze kunnen het zich veroorloven om op God te vertrouwen, want het is geen blind vertrouwen.
12.18.4.192In die wonderbaarlijke toestand verdwijnt stress, angst en onzekerheid. Waarom? Omdat de daaraan gerelateerde problemen door het Overzelf zijn overgenomen. Maar ook omdat het in die vredige atmosfeer niet mogelijk is negatief te denken. Hieruit kunnen we een uitstekende praktische leefregel voor alledag afleiden: geef alle problemen over aan het Overzelf door ze uit je gedachten te bannen en ze aan het Overzelf over te dragen, maar niet op de verkeerde manier door te weigeren ze onder ogen te zien…
12.18.4.195,Als we het stadium hebben bereikt waarop we onze wil en ons leven hebben overgegeven, en onze geest en ons hart bewust zijn geworden van goddelijke aanwezigheid, komen we er achter dat het beter is de toekomst niet van te voren vast te leggen, maar uit zichzelf te voorschijn te laten komen zoals een ontkiemend zaadje tot wasdom komt.
12.18.4.288
15 feb 2021
14 aug 2019
14 jul 2014
24 apr 2022
23 jan 2022
22 mei 2015
15 dec 2011
22 jun 2013
3 okt 2015
27 jun 2015
31 dec 2011
29 dec 2014
19 sep 2021
21 dec 2020
27 okt 2011
1 feb 2016
24 sep 2022
6 jul 2013
13 aug 2019
10 aug 2020
24 aug 2019
24 jul 2018
28 nov 2023
2 jun 2013
8 jan 2012
5 sep 2022
8 jun 2015
3 jul 2020
25 sep 2014
7 jun 2024
8 dec 2021
30 maa 2019
19 dec 2015
18 dec 2014
14 jul 2016
11 apr 2022
7 maa 2019
9 sep 2016
3 okt 2014
22 jul 2023
21 aug 2023
25 dec 2017
16 sep 2016
30 dec 2012
4 sep 2014
14 aug 2023
5 dec 2011
30 dec 2016
27 sep 2018
10 jan 2012
3 apr 2013
18 okt 2023
29 jun 2015
22 dec 2011
16 nov 2015
26 okt 2016
18 feb 2012
19 jan 2013
18 feb 2013
27 nov 2017
9 dec 2019
18 mei 2014
3 nov 2015
28 mei 2014
8 jan 2015
5 aug 2020
21 dec 2016
30 jun 2019
5 feb 2024
13 jan 2017
25 sep 2019
27 okt 2019
14 jun 2019
30 dec 2018
11 nov 2023
2 feb 2022
4 dec 2016
15 feb 2016
25 nov 2023
13 nov 2017
12 dec 2019
21 feb 2015
19 aug 2024
14 dec 2016
8 mei 2011
4 nov 2021
9 sep 2012
21 maa 2019
28 sep 2014
24 jul 2016
6 okt 2016
2 jun 2015
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se