Day by day
Dit is de ultieme waarheid, namelijk dat wij in ons diepste wezen in God verankerd en onafscheidelijk van God zijn, en dat de ontdekking van deze hemelse natuur ’s levens meest loffelijke streven is. Zelfs nu, op ditzelfde moment, vandaag al, zijn we zo goddelijk als we ooit zullen zijn. De lange ladder van evolutie die ons door profeten, leraren, goeroes en gidsen als een moeizame, langzame en pijnlijke weg omhoog wordt aanbevolen hoeft helemaal niet beklommen te worden, als we deze waarheid maar continu voor ogen blijven houden en haar niet laten ontsnappen, als we ons haar eigen maken tot in alle uithoeken van ons wezen – in ons denken, voelen, geloven en handelen.
15.23.1.61 dec 2010Het Christus-zelf dat zich in Jezus bevond, bevindt zich ook in ons.
14.22.3.2752 dec 2010Het is niet zo dat we door een of ander intellectuele redernatie van aanname naar conclusie te weten komen dat we bestaan, maar door een ogenblikkelijke en spontane ingeving.
14.22.1.33 dec 2010De eerste stap bestaat daarin dat hij de aanwezigheid van de hogere Kracht in hemzelf bewust onderkent door de ingevingen die zij hem geeft alert op te merken en te cultiveren.
14.22.1.604 dec 2010Koester elk moment dat een ingeving zich aandient, te meer wanneer zij de vorm aanneemt van een glimp van de hogere waarheid: op dat moment zouden andere zaken terzijde geschoven moeten worden om de ervaring aan te laten houden en te verlengen.
14.22.1.1355 dec 2010We kunnen het verstand ervan overtuigen dat de ziel bestaat – maar het enige werkelijke bewijs wordt gevormd door een intuïtieve persoonlijke ervaring ervan.
14.22.1.296 dec 2010Vergeet niet dat, wat voor een soort meditatie we ook beoefenen, de glimp die er het gevolg van is, zich manifesteert omdat we de juiste voorwaarden voor haar verschijning hebben gecreëerd, niet omdat ons eigen handelen die glimp doet verschijnen. Want zij komt voort uit het rijk van de tijdloosheid waarmee we door middel van onze intuïtieve natuur een soort harmonische relatie aangaan. Onze handelingen vinden altijd plaats in het tijdelijke, en kunnen daardoor enkel tijdgebonden zaken voortbrengen.
14.22.5.467 dec 2010Deze ervaring laat hem op levendige, verlichtende en gedenkwaardige manier weten dat er zich buiten het fysieke bestaan nog een bestaan bevindt, en buiten het persoonlijk bewustzijn nog een bewustzijn.
14.22.6.3818 dec 2010… Om het korte pad te begrijpen, zou het behulpzaam kunnen zijn om het te vergelijken met het lange pad, dat uit een serie oefeningen en inspanningen bestaat die geleidelijk aan concentratie, karakter en kennis helpen ontwikkelen. Maar het lange pad leidt niet tot het doel. Op het lange pad meet je vaak je eigen vooruitgang. Dat pad is eindeloos omdat er steeds weer nieuwe omstandigheden op zullen duiken die nieuwe verleidingen en problemen met zich mee voeren die de kandidaat zullen confronteren met nieuwe uitdagingen…
15.23.5.2, Uittreksel9 dec 2010… Het moment dat zulke negatieve ideeën en gevoelens opduiken zou het korte pad, in plaats van de methode van het lange pad – het zich op de tegenovergestelde soort gedachte concentreren, zoals kalmte in plaats van boosheid – simpelweg het negatieve idee in de Leegte, het Niets laten vallen en het vergeten. Zo’n verandering kan enkel bewerkstelligd worden door snel en voorvarend te handelen en zich naar het Overzelf te wenden…
15.23.5.2, Uittreksel10 dec 2010… Het korte pad is geen oefening, maar een innerlijk standpunt dat opgeroepen moet worden, een staat van bewustzijn waarin men dichterbij het Overzelf komt of er vrede in vindt. Er zijn echter twee oefeningen [‘De herinneringsoefening’ en ‘De alsof-oefening’] die behulpzaam kunnen zijn om het korte pad te vinden, maar ze verschillen nogal van de oefeningen op het lange pad…
15.23.5.2, Uittreksel11 dec 2010… De ‘herinneringsoefening’ bestaat uit het in herinnering roepen van een glimp van het Overzelf, niet alleen tijdens de vaste meditatie perioden, maar ook op elk moment van de dag. Net zoals een moeder die haar kind verloren heeft, daar steeds weer aan zal denken, wat ze ook aan het doen is, of, zoals iemand die verliefd is, steeds het beeld van de geliefde in het achterhoofd met zich mee draagt, precies zo houd je de herinnering aan het Overzelf gedurende deze oefening levend en laat je haar tijdens je dagelijkse bezigheden op de achtergrond schijnen. Het is essentieel bij deze oefening is zich niet te verliezen. Het moet niet op een mechanische of koude wijze gedaan worden. Later is het misschien tijd de herinneringsoefening niet meer op een zo (doel)bewuste en wilskrachtige manier uit te voeren en kan men overgaan naar een staat van zijn die zonder hulp van de wil van het ego gehandhaafd wordt…
15.23.5.2, Uittreksel12 dec 2010… De herinnering is een noodzakelijke voorbereiding voor de tweede oefening, waarin je een directe identificatie met het Overzelf probeert tot stand te brengen. Je acteert, denkt en leeft je dagelijks leven ‘alsof’ jij het Overzelf bent, precies zoals een acteur die zich vereenzelvigt met de rol die hij speelt. Dit is niet alleen een intellectuele oefening, want het gevoel en het volgen van de intuïtie maken er ook deel van uit. Het is een daad van creatieve verbeelding waarin je het mogelijk maakt – door je direct te richten op het spelen van de rol van het Overzelf – dat haar genade meer en meer deel van je leven uit gaat maken.
15.23.5.2, Uittreksel13 dec 2010Er zijn twee soorten van genade. De gewone, algemeen bekende en mindere soort is de genade die je op het lange Pad kan vinden. Het ontspringt spontaan uit het Overzelf als antwoord op een daad van diep geloof of toewijding, zoals die in tijden van hoge nood wordt verricht. Het is een reactie op een hulpvraag. De meer zeldzame en hogere vorm van genade vindt men op het korte Pad. Het komt voort uit de vereenzelviging met het Overzelf of uit een voortdurende herinnering eraan. Hier komt geen ego bij te pas die hulp zoekt of de Genade afsmeekt die bij het Overzelf uiteraard altijd aanwezig is.
15.23.6.714 dec 2010Hij moet zich niet alleen ontdoen van de onzuiverheden, fouten en zwakheden, die de komst en de vestiging van het goddelijke blokkeren, maar hij moet ook hoofd en hart koel houden, door zich voortdurend bij zowel voor- als tegenspoed te oefenen in onverstoorbaarheid, zodat de goddelijke gast voor altijd kan blijven.
15.24.3.13515 dec 2010Zelfs gaandeweg zijn zoektocht zou hij er een gewoonte van moeten maken zichzelf aan een waarheid te herinneren die maar al te gemakkelijk vergeten wordt – namelijk dat datgene waarnaar hij op weg is zich in hemzelf bevindt en de essentie van hemzelf vormt.
2.1.5.2116 dec 2010Als God niet bestond zouden wij mensen niet bestaan. Er is een goddelijke straal, atoom, ziel, hoe je het ook noemt, in ieder van ons aanwezig. Sommigen zijn zich daar bewust van, anderen moeten er nog achter komen.
14.22.3.3117 dec 2010Wij zijn gedreven op zoek naar verlossing van ziekte of probleem, maar als de bevrijding daarvan gevolgd wordt door een gevoel van verbinding met het Overzelf, krijgen we iets dat veel waardevoller is dan wat we oorspronkelijk zochten.
7.10.5.11718 dec 2010Wat we in het algemeen onder het begrip “ik” verstaan is een idee dat jaar na jaar verandert. Dit is het persoonlijke “ik”. Maar dat waarvan we voelen dat het op de meest intieme wijze aanwezig is in al deze verschillende opvattingen van het “ik”, is het gevoel van zijn, van bestaan, dat totaal niet verandert. Dit is ons ware voortdurende “ik”.
6.8.2.119 dec 2010De afstemming van de geest van de mens op de Wereldgeest en van zijn hart op de fundamentele liefde achter alle dingen, kan op verschillende wijze effect sorteren. Één daarvan kan het helen van lichamelijke ongemakken zijn.
7.10.5.13120 dec 2010De zelfzuchtige kijk op het leven is benauwend. Het ontzegt de mens het beste, houdt hem laag bij de grond, en verhindert hem om met de wonderbaarlijke krachten van het Overzelf te werken. Hoe verder hij zich er van verwijdert en hoe dichter hij bij het onpersoonlijke komt, des te eerder zal hij de zegening van een grotere wijsheid, een betere gezondheid, vredigere relaties en een voornamer karakter smaken.
6.8.4.45421 dec 2010De beste vorm van meditatie is om te vermijden aan wat dan ook te denken. In de aldus helder gehouden geest zal God zichzelf kenbaar maken. – Shankara of Kanchi
15.23.7.16522 dec 2010Het is mogelijk de helende kracht van wit licht in gedachten en met diepe ademhaling naar elk deel van het lichaam te zenden waar pijn wordt gevoeld of naar elk orgaan dat niet goed functioneert. Dit zal het ongemak niet meteen ongedaan maken, maar het draagt wel bij aan het helingsproces.
7.10.2.4423 dec 2010De hoogste vorm van barmhartigheid is de mens de mogelijkheid van een hoger leven te tonen.
5.6.1.39224 dec 2010… Eens komt de dag waarop elk mens gedwongen wordt de weerstand tegen het onbekende zelf te laten varen en elke cel in zijn hersenen, elke molecuul van zijn hart en zijn bloed in haar wachtende handen te leggen. Hoewel hij bang zal zijn om het te doen, bang zal zijn om zijn oude afgodsbeelden op te geven, die hem zo lang in hun greep hebben gehouden terwijl hij er maar zo weinig voor terug kreeg, hoewel hij zal trillen van angst om zijn houvast te verliezen en zijn ziel langzaam weg te laten drijven naar die mysterieuze streek waarvan de ligging maar aan weinigen bekend is en wiens kusten de meesten trachten te vermijden, toch zal hij dat – ondanks alles – doen…
14.22.3.2, Uittreksel25 dec 2010Het verlangen naar geestelijk licht borrelt spontaan in het hart op. Dat gaat geheel vanzelfsprekend. Maar begeerten, egoïsme en materialisme houden die bron zo lang toegedekt dat het onnatuurlijk lijkt.
2.1.2.41726 dec 2010Als de mensen er achter zouden komen hoe magnifiek, hoe rijk en vervullend dit innerlijke leven echt is, zouden ze er geen moment over aarzelen, om alles wat hen belemmert om daar te geraken, op te geven.
2.1.1.9227 dec 2010Wanneer de schellen je van de ogen vallen, zal je geen mysterieus visioen hebben, geen ‘hemelse’ ervaring en geen verrukkelijke extase. Je zal de waarheid zoals die werkelijk is ervaren vanuit een staat van volledige stilte, en je zal je realiseren dat die waarheid altijd een deel van je geweest is en dat jij je altijd al temidden van die werkelijkheid bevond. De waarheid is niet iets dat dankzij jouw inspanningen tot groei en ontwikkeling is gekomen. Het is niet iets dat door een moeizame optelsom van inspanningen bereikt of verkregen is. Het is niet iets dat jaar in jaar uit geperfectioneerd hoeft te worden. En wanneer je geestelijke oog zich eenmaal voor de waarheid geopend heeft gaat het nooit meer dicht.
16.25.2.7728 dec 2010Wanneer een mens zich in het Universele zelf thuis gaat voelen, in het zich bewust zijn van haar eenheid, komt de lange reeks aardse reïncarnaties aan haar einde. Voor hem verliest ze immers alle nut.
6.9.2.17229 dec 2010Deze aarde, met de afwisselende ervaringen van goed en kwaad, vreugde en pijn, en vrede en gevaar, is een school die de primitieve beestmens inwijdt in de ontwikkeling van het bewustzijn, totdat hij het punt bereikt waarop hij voor het eerst zijn Overzelf ontdekt.
16.26.4.18130 dec 2010Degene die zich op de drempel naar dit Pad bevindt, staat op het punt aan zijn laatste en allergrootste reis te beginnen, een reis die tot aan het eind van zijn dagen zal duren. Eenmaal begonnen kan men – een korte periode daargelaten – niet meer opgeven of terugkeren. En omdat dit het meest belangrijke en schitterende is wat je ooit zou kunnen doen, is de beloning navenant.
2.1.1.7831 dec 2010
The notebooks are copyright © 1984-1989 The Paul Brunton Philosophic Foundation
This site is run by Paul Brunton-stiftelsen · info@paulbruntondailynote.se